آموزش های فرهنگی و اجتماعی در مدارس و تاثیر آن بر سلامت اجتماعی

این مقاله شواهد درباره تاثیر آموزش های فرهنگی–اجتماعی مدارس را مرور می کند تا نشان دهد چگونه طراحی منسجم و باکیفیت این آموزش ها سلامت اجتماعی دانش آموزان را تقویت می کند. مکانیسم های کلیدی شامل ادغام آموزش های عاطفی–اجتماعی در روش های تدریس، توانمندسازی معلمان و طراحی برنامه های متناسب با زمینه های فرهنگی و اجتماعی است. مشارکت خانواده و جامعه از عناصر اساسی اند که تعلق و هویت اجتماعی را تقویت و رفتارهای پرخطر را کاهش می دهند. برنامه های خوب طراحی شده مهارت های ارتباطی، همدلی و احساس تعلق را ارتقا می دهند و پیامدهای بلندمدت از جمله مشارکت مدنی را تقویت می کنند. برای پیاده سازی موثر، بهبود منابع، گنجاندن در برنامه درسی رسمی، توسعه حرفه ای معلمان و ارزیابی مستمر ضروری است. بازخورد دانش آموزان و معلمان و توجه به تنوع فرهنگی ضروری است.

کلیدواژه ها:

آموزش های فرهنگی-اجتماعی ، سلامت اجتماعی ، ارتباط-وهمدلی ، تعلق اجتماعی ، هویت-اجتماعی