بررسی عوامل اجتماعی و خانوادگی موثر بر گرایش دانش آموزان به خودکشی

این مقاله با هدف شناخت و تحلیل عوامل اجتماعی و خانوادگی موثر بر گرایش دانش آموزان به خودکشی تدوین شده است. یافته ها نشان می دهد که در حوزه خانوادگی، عواملی چون سبک های فرزندپروری ناکارآمد، خشونت خانگی، فقدان حمایت عاطفی و سوءرفتار روانی یا جسمی، شاخص ترین خطرسازها برای گرایش به خودکشی هستند. از منظر عوامل اجتماعی نیز فشارهای تحصیلی، برخوردهای نامناسب همسالان (از جمله قلدری و طرد اجتماعی)، محرومیت های اقتصادی-فرهنگی و ضعف ساختار حمایتی در مدارس، نقش قابل توجهی در افزایش آسیب پذیری نوجوانان ایفا می کنند. علاوه بر این، تعامل مثبت و حمایتگرانه معلم و فضای آموزشی حمایتی می تواند به عنوان یک ضریب محافظتی قوی در برابر این گرایش عمل کند. بر اساس نتایج، تدوین برنامه های پیشگیرانه چندسطحی شامل آموزش مهارت های فرزندپروری موثر، ارتقای سواد سلامت روان در مدرسه، تقویت ساختار حمایتی خانواده و ایجاد محیط آموزشی حامی، ضروری به نظر می رسد. اجرای مداخلات هدفمند و مشارکتی میان خانواده، مدرسه و نهادهای بهداشت روان می تواند به کاهش چشمگیر خطر خودکشی در میان دانش آموزان منجر شود.

کلیدواژه ها:

خودکشی دانش آموزان ، عوامل خانوادگی ، عوامل اجتماعی ، سلامت روان نوجوانان ، پیشگیری چندسطحی