نقش شیوه های فرزندپروری در شکل گیری سلامت روانی و سازگاری تحصیلی دانش آموزان

در سال های اخیر، سبک های فرزندپروری به عنوان یکی از مهم ترین عوامل اثرگذار بر رشد و سلامت روانی کودکان و نوجوانان، مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر، که یک پژوهش مروری – ترویجی است، مرور مطالعات داخلی و خارجی در زمینه نقش شیوه های فرزندپروری در شکل گیری سلامت روانی است. جستجوی نظام مند در منابع معتبر فارسی و انگلیسی نشان داد که سبک اقتدارگرا، از طریق ایجاد امنیت روانی، حمایت عاطفی و تنظیم هیجان، با پیامدهای مثبت روانی نظیر عزت نفس بالا، رفتارهای سازشی و کاهش اضطراب مرتبط است. در مقابل، سبک های مستبدانه و بی توجه اغلب با افزایش اختلالات درون ریز و برون ریز، کاهش خودکارآمدی و مشکلات تحصیلی همراه اند. همچنین سبک سهل گیرانه، به دلیل نبود نظارت کارآمد، می تواند زمینه ساز رفتارهای پرخطر در نوجوانی شود. یافته ها حاکی از آن است که عوامل فرهنگی، جنسیت والدین و شرایط اقتصادی-اجتماعی در رابطه بین فرزندپروری و سلامت روان نقش تعدیل گر دارند. بر اساس این نتایج، تاکید بر آموزش والدین برای به کارگیری شیوه اقتدارگرایی و توسعه خدمات مشاوره ای مدرسه می تواند در بهبود سلامت روانی نسل آینده موثر باشد.

کلیدواژه ها:

سلامت روانی ، شیوه های فرزندپروری ، اقتدارگرایی ، نوجوانان ، مشاوره مدرسه