مطالعه تطبیقی طلاق به درخواست زوجه در حقوق ایران و حقوق کشورهای اسلامی و حقوق عامه

در حقوق ایران زوج اختیار دارد که هر زمان قصد کند زوجه را طلاق دهد در حالی که زوجه دارای این اختیار نیست و صرفا در مواردی که در قانون تصریح گردیده می تواند تقاضای طلاق کند که طلاق به استناد ماده ۱۱۳۰ قانون مدنی یکی از این موارد است. پژوهش حاضر از روش توصیفی تحلیلی بهره برده و براساس یافته ها زوجه می تواند در صورتی که ادامه زندگی مشترک همراه با عسر و حرج باشد تقاضای طلاق کند. مصادیقی که می تواند موجب عسر و حرج باشد را باید به عنوان اثبات قانونی دانست تا دادگاه با اثبات آن مصادیق، عسر و حرج زوجه را مفروض دانسته و حکم طلاق صادر نماید. طلاق در برخی موارد می تواند به عنوان راه حل اجتماعی و حقوقی باشد که عسر و حرج وارده به زوجه را از بین خواهد برد و حتی می تواند به سلامت روان و جسم زوجین و فرزندان نیز کمک کند. در حقوق کشورهای اسلامی و حقوق عامه نیز زوجه می تواند با اثبات عسر و حرج خود تقاضای طلاق نماید. در نتیجه زوجه با اثبات عسر و حرج که در زندگی متحمل شده می تواند به استناد ماده ۱۱۳۰ قانون مدنی تقاضای طلاق کند.

کلیدواژه ها:

طلاق به درخواست زوجه ، عسر و حرج ، زوجین ، خانواده