ارزیابی برنامه درسی کارشناسیارشد مرمت بناها و بافتهای تاریخی: پیوند آموزش آکادمیک با نیازهای حرفهای در ایران

هدف این پژوهش، ارزیابی کیفیت و اثربخشی محتوای آموزشی برنامه درسی دوره کارشناسی ارشد» مرمت و احیای ابنیه و بافتهای تاریخی«در ایران است. تمرکز اصلی بر میزان آمادگی حرفهای دانشآموختگان و میزان انطباق ساختار آموزشی این دوره با تحولات نوین بازار کار، پیشرفتهای فناورانه و الزامات اجتماعی معاصر قرار دارد. پرسش اصلی تحﻘیق آن است که تا چه اندازه برنامه درسی فعلی با نیازهای حرفهای و تحولا ت جاری در حوزه مرمت و احیای بناها و بافتهای تاریخی همسو است. این مطالعه با بهرهگیری از رویکردی ترکیبی شامل روشهای کمی و کیفی انجام شده است. از یک سو، تحلیل تطبیﻘی برنامههای درسی دانشگاههای معتبر بینالمللی در دستور کار قرار گرفت؛ و از سوی دیگر، دادههای حاصل از پرسشنامه و مصاحبههای نیمهساختار یافته با دانشآموختگان، با استفاده از نرمافزار MaxQDA تحلیل گردید. این دو مسیر مکمل، زمینه را برای تبیین محورهای کلیدی در بازنگری برنامه درسی فراهم ساختند. یافته ها نشان میدهند که شکاف قابلتوجهی میان آموزشهای دانشگاهی و نیازهای حرفهای وجود دارد. شرکتکنندگان بر ضرورت تقویت آموزشهای عملی، تجربهمحور بودن یادگیری از طریق کارگاهها و پروژههای واقعی، بهرهگیری از فناوریهای نوین در مستندسازی و تحلیل، و همچنین ارتﻘاء مهارتهای نرم نظیر ارتباطات حرفهای و شناخت حﻘوق و مسیولیتهای شغلی تاکید داشتند. همچنین، لزوم گنجاندن دروس مرتبط با توسعه پایدار، تحلیل محیطی و رویکردهای میان رشتهای نیز مطرح شد. نتیجهگیری پژوهش بر ضرورت بازنگری جامع برنامه درسی با تاکید بر پیوند میان دانش نظری و مهارتهای کاربردی، هماهنگی با تحولات جهانی و ارتﻘاء ظرفیت انطباقپذیری فارغ التحصیلان در مواجهه با چالشهای آینده تاکید دارد؛ مسیری که میتواند گامی موثر در جهت حرکت به سو ی دانشگاههای نسل پنجم تلﻘی شود.

کلیدواژه ها:

Curriculum Evaluation ، Graduates’ Professional Competency ، Heritage Restoration ، Applied Skills ، Interdisciplinary approaches. ، ارزیابی برنامه درسی ، آمادگی حرفهای دانشآموختگان ، مرمت و احیای بناها و بافتهای تاریخی ، مهارتهای کاربردی و میان رشتهای ، تحولات بازار کار و فناوری.