مطالعه مروری خواص مکانیکی و دوامی مخلوط های بر پایه اکسید منیزیم جهت پیشبرد سیستم های کم کربن در صنعت ساخت و ساز
محل انتشار: نشریه مهندسی سازه و ساخت، دوره: 12، شماره: 12
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 15
فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JSEC-12-12_006
تاریخ نمایه سازی: 6 دی 1404
چکیده مقاله:
سیمان یکی از پرکاربردترین مصالح ساختمانی است که فرآیند تولید آن به انتشار دی اکسید کربن منجر می گردد. این انتشار ناشی از تجزیه کربنات کلسیم در دماهای بالا (حدود ۱۴۵۰ درجه سانتی گراد) است که نقش بسزایی در تولید گازهای گلخانه ای ناشی از صنعت ساخت وساز دارد. لذا اخیرا به منظور کاهش ردپای کربن و توسعه مصالح پایدار، استفاده از اکسید منیزیم (MgO) به عنوان جایگزینی با پتانسیل بالا از سوی محققین مطرح شده است. این ماده با جذب دی اکسید کربن، تشکیل محصولات هیدراتاسیون، کربناته پایدار و کاهش دمای کلسیناسیون، توانسته توجه محققان مهندسی عمران را به خود جلب کند. در این مطالعه مروری، روش های تولید اکسید منیزیم و کاربردهای آن و همچنین تاثیر MgO بر خواص مکانیکی و دوام مخلوط های سیمانی مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین، این مقاله با تحلیل نتایج پژوهش های انجام شده، چالش ها و فرصت های استفاده از MgO را شناسایی کرده و راهکارهایی برای بهبود طراحی مخلوط های سیمانی مبتنی بر MgO ارائه می دهد. یافته ها نشان می دهد که استفاده از MgO، به ویژه در مقادیر بهینه، می تواند بهبود قابل توجهی در خواص مکانیکی و دوام مواد سیمانی ایجاد کند. بااین حال، مقادیر بالای MgO و واکنش پذیری ناکافی آن می تواند موجب افزایش تخلخل و کاهش مقاومت مکانیکی شود. از سوی دیگر، عمل آوری مناسب و تنظیم شرایط رطوبتی و حرارتی نقش مهمی در بهینه سازی عملکرد این مواد ایفا می کند. علاوه بر این، یافته ها نشان می دهد که بهره گیری از این مواد می تواند گامی موثر در جهت توسعه مصالح ساختمانی کم کربن و دستیابی به اهداف زیست محیطی در صنعت ساخت وساز به شمار آید.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زینب عبدوس
دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
کیانوش صمیمی
استادیار، دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
محمدرضا حافظی
دانشیار، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی تهران، ایران.
مهیار پاکان
دکتری، دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :