تاثیر مدیریت پذیری تغییرات در کاهش تعارضات ذی نفعان کلیدی پروژه های عمرانی

پروژه های عمرانی به واسطه ماهیت پیچیده و تنوع ذی نفعان، همواره در معرض تغییرات متعددی قرار دارند. این تغییرات می توانند به صورت مستقیم در پروژه اعمال شوند یا تحت تاثیر عوامل محیطی و سازمانی شکل گیرند. یکی از دلایل اصلی بروز تعارضات در این پروژه ها، نبود مدیریت موثر بر تغییرات است؛ چراکه اعمال اصلاحات بدون بررسی های لازم، ممکن است نیازها و انتظارات ذی نفعان را تحت تاثیر قرار دهد. در حالی که تغییرات مدیریت شده می توانند به بهبود عملکرد پروژه منجر شوند، تغییرات کنترل نشده زمینه ساز تعارضات جدی خواهند بود. تحقیق حاضر با هدف شناسایی عوامل موثر بر مدیریت تغییرات (نظیر شناسایی و توسعه تغییرات سودمند) و ارائه راهکارهایی از جمله طبقه بندی و رتبه بندی عوامل بر اساس گام های مدیریت پذیری تغییرات و نیز به کارگیری چهار استراتژی پاسخ به آن ها، به منظور کاهش تنش های میان ذی نفعان طراحی شده است. این مطالعه از نوع کاربردی و با رویکرد ترکیبی اجرا شده است. در مرحله کیفی، با بهره گیری از نظرات متخصصان، مفاهیم اولیه استخراج و پرسش نامه ای در ۱۱ محور تدوین گردید. در مرحله کمی، داده های حاصل از نظرسنجی میان ذی نفعان تحلیل شد. نتایج نشان داد ارزیابی دقیق تغییرات پیش از اجرا، نقش موثری در کاهش مقاومت و افزایش تعامل میان ذی نفعان دارد. همچنین، مشارکت فعال ذی نفعان در تصمیم گیری و تعریف دقیق نقش ها، از مهم ترین عوامل موثر در کاهش تعارضات شناخته شد. در نهایت، ۱۱ عامل کلیدی موثر بر مدیریت تغییرات شناسایی گردید که در این میان، سه عامل شامل «تغییرات الزامی»، «بررسی ناصحیح اصلاحات» و «خواسته های غیرمنطقی کارفرما» بیشترین تاثیر منفی را بر بروز تعارضات داشته اند.

کلیدواژه ها:

مدیریت پذیری تغییرات ، تغییرات ، تعارضات ، ذی نفعان کلیدی ، پروژه های عمرانی