ارزیابی راهکارهای بهسازی سازه های بنایی غیرمسلح با استفاده از معیارهای کمی- احتمالاتی تصمیم گیری (مطالعه ی موردی مدارس ابتدایی واقع در شهر تهران)

این پژوهش به دنبال ارزیابی راهکارهای بهسازی در سازه های بنایی غیرمسلح براساس معیارهای احتمالاتی شامل خسارت مالی، وقفه در سرویس دهی، میزان مرگ و میر و تعداد مصدومین می باشد. مدل سازی براساس روش ماکرو قاب معادل اصلاح شده و مشخصات سازه ی انتخابی براساس ساختمان تیپیک کوتاه مرتبه مدرسه ابتدایی و راهکارهای بهسازی شامل استفاده از کلاف های قائم و افقی و کاهش درصد بازشوها می باشد. انتخاب رکوردها بر مبنای الگوی پیشنهادی براساس کمینه سازی انحراف معیار انجام شده است. نمودارهای شکنندگی سازه ای دیوارهای بنایی غیرمسلح برای سطوح خرابی بدون فروریزش و فروریزش مجموعا در سه سطح خرابی و جهت اعضای غیرسازه ای براساس نمودارهای پیش فرض بدست آورده شده است. مقادیر نرمال هر یک از گروه های عملکردی براساس احتمال مشاهده در نیمی از ساختمان های با کاربری مشابه و میزان تلفات جانی احتمالی براساس الگوی توزیع جمعیتی مدارس ابتدایی در نظر گرفته شده است. با اجرای راهکارهای بهسازی، میانه ی خسارت کاهش قابل توجهی معادل با ۴۸% را نشان می دهد. کاهش در خسارت های کوچک، بیشتر از خسارت های بزرگتر متناسب با درصد احتمال تجمعی رویداد بیشتر بوده و نشان می دهد آورده ی مقاوم سازی در عمر مفید سازه بیشتر در زلزله های با شدت کم بدست می آید و در سطح فروریزش، کمترین کاهش در خسارت در اثر اعمال راهکارهای مقاوم سازی دیده می شود. اجرای راهکارهای بهسازی، سبب ایجاد کاهش تقریبا یکسانی در محدوده های احتمالاتی مختلف، معادل ۵۱% کاهش در میانه ی زمان تعمیرات گردیده است. احتمال وجود مرگ و میر تحت محدوده ی گسترده ای از ضرایب هم پایه سازی رکوردها، پیش و پس از بهسازی به ترتیب برابر با ۱۳% و حدود ۲/۵% می باشد که نشان دهنده ی تاثیرگذار بودن بهسازی بر این احتمال با وجود ساده و رایج بودن راهکارها می باشد. اجرای این راه کارها بر روی درصد اولیه ی مصدومین در احتمال های پایین رویداد تاثیر چندانی نداشته اما در احتمال های بالا سبب کاهش در تعداد مصدومین شده است.

کلیدواژه ها:

نمودارهای شکنندگی ، ارزیابی خسارت ، ساختمان بنایی غیرمسلح ، تلفات جانی ، وقفه در سرویس دهی