مدل ظرفیت سازی رفتاری در اجرای نظام جامع رفاه و تامین اجتماعی

درعصر حاضر، نظام های رفاه و تامین اجتماعی به عنوان یکی از ارکان اساسی توسعه پایدار و عدالت اجتماعی شناخته می شوند. این پژوهش با هدف طراحی مدل ظرفیت سازی رفتاری در اجرای نظام جامع رفاه و تامین اجتماعی انجام شده است. پژوهش از نظر هدف، کاربردی و توسعه ای و از لحاظ نوع داده ها آمیخته اکتشافی است که از رویکرد آمیخته متوالی اکتشافی استفاده شده است. در مرحله کیفی با استفاده از روش تحلیل مضمون، مدل از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته با ۱۵ نفر از خبرگان دانشگاهی و اجرایی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، طراحی شد که در این مرحله شش بعد، هجده مولفه و پنجاه و چهار شاخص به دست آمد. برای اعتبارسنجی مدل، از مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد، بدین صورت که پرسشنامه ای براساس عوامل احصاء شده در مرحله کیفی، طراحی و در بین ۱۹۹ نفر از مدیران اجرایی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، توزیع شد تا روابط بین شاخص ها و مولفه ها ارزیابی شود. داده های مرحله کمی با استفاده از نرم افزار Smart Pls نسخه ۳ مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته های تحقیق نشان داد که مدل ظرفیت سازی رفتاری در اجرای نظام جامع رفاه و تامین اجتماعی شامل ابعاد ظرفیت سازی شناختی، ظرفیت سازی انگیزشی، ظرفیت سازی اجتماعی سازمانی، ظرفیت سازی ارتباطی، ظرفیت سازی فرهنگی و بعد توانمندسازی است. تحلیل های کمی نیز معنی داری ارتباط بین شاخص ها و مولفه های مورد نظر را تایید کردند. نتایج پژوهش می تواندضمن کمک به غنای ادبیات نظری در حوزه ظرفیت سازی رفتاری، زمینه ساز اجرای بهینه نظام جامع رفاه و تامین اجتماعی گردد. نتایج پژوهش می تواندضمن کمک به غنای ادبیات نظری در حوزه ظرفیت سازی رفتاری، زمینه ساز اجرای بهینه نظام جامع رفاه و تامین اجتماعی گردد.

کلیدواژه ها:

ظرفیت سازی ، ظرفیت سازی رفتاری ، نظام جامع رفاه و تامین اجتماعی