معلم قصه گو: چارچوبی عملی برای تلفیق داستان گویی در آموزش مفاهیم پایه ابتدایی

در نظام آموزشی نوین، کاربست روش های خلاقانه تدریس، به ویژه در دوره ابتدایی که زیربنای شکل گیری شخصیت و مهارت های یادگیری است، از اهمیت تعیین کننده ای برخوردار است. این مقاله با هدف ارتقای کیفیت تدریس و افزایش مشارکت و انگیزه دانش آموزان، به بررسی کارآمدی روش داستان گویی تعاملی به عنوان یکی از رویکردهای خلاقانه می پردازد. روش داستان گویی، با خلق محیطی شاد و پویا، نه تنها انتقال مفاهیم انتزاعی درسی را تسهیل می کند، بلکه به رشد مهارت های تفکر، خلاقیت و حل مسئله دانش آموزان کمک شایانی می نماید. مقاله حاضر با اتکا به روش تحلیلی-توصیفی، ضمن تبیین ضرورت و اصول داستان گویی آموزشی، چارچوبی گام به گام و عملیاتی برای تبدیل مفاهیم کتاب های درسی (به ویژه فارسی، علوم و ریاضی) به داستان های جذاب و شخصیت محور ارائه می دهد. همچنین، نقش این روش در مدیریت اثربخش کلاس درس و کاهش چالش های رفتاری از طریق جلب توجه و درگیر ساختن فعال دانش آموزان مورد بحث قرار می گیرد. در نهایت، با ارائه نمونه های عینی و فعالیت های پیوست، راهکارهایی برای اجرا و ارزیابی این روش توسط معلمان محترم دوره ابتدایی پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

داستان گویی آموزشی ، روش های تدریس خلاق ، دوره ابتدایی ، تلفیق دروس