هم افزایی دارایی و درآمد؛ طراحی الگویی برای همکاری واحد املاک و درآمد شهرداری

در دهه های اخیر، شهرداری ها در بسیاری از کشورها با چالش های فزاینده مالی مواجه شده اند؛ به گونه ای که منابع سنتی درآمدی دیگر پاسخگوی نیازهای رو به رشد خدمات عمومی، نگهداشت زیرساخت ها و توسعه شهری نیستند. در این میان، توجه به دارایی های شهری، به ویژه املاک و مستغلات تحت تملک شهرداری، به عنوان ظرفیتی مغفول برای تقویت پایه های درآمدی، اهمیت روزافزونی یافته است. رویکرد هم افزایی میان دارایی و درآمد بر این فرض استوار است که املاک شهری نباید صرفا به عنوان دارایی های راکد در ترازنامه ها باقی بمانند، بلکه می توانند از طریق مدیریت فعال، به منابعی پایدار برای ایجاد ارزش اقتصادی و درآمد مستمر تبدیل شوند. این مقاله با هدف طراحی یک الگوی تحلیلی برای همکاری نظام مند میان واحد املاک و واحد درآمد شهرداری تدوین شده است. در این راستا، ابتدا مفهوم مدیریت دارایی های شهری و جایگاه آن در ساختار مالی شهرداری ها تبیین می شود، سپس ابعاد مختلف تعامل میان دو واحد مذکور از منظر نهادی، مدیریتی و مالی مورد بررسی قرار می گیرد. تمرکز اصلی مقاله بر شناسایی سازوکارهایی است که از طریق آن ها می توان بهره برداری از املاک شهری را با سیاست های درآمدی همسو ساخت؛ به گونه ای که ضمن افزایش شفافیت و کارآمدی، پایداری مالی شهرداری نیز تقویت شود. یافته های تحلیلی مقاله نشان می دهد که نبود هماهنگی میان واحدهای املاک و درآمد، منجر به اتلاف منابع، کاهش ظرفیت درآمدزایی و ضعف در تصمیم گیری های مالی می شود. در مقابل، طراحی یک الگوی همکاری مبتنی بر تبادل اطلاعات، برنامه ریزی مشترک و هم راستایی اهداف، می تواند نقش موثری در ارتقای توان مالی شهرداری ها و تحقق توسعه پایدار شهری ایفا کند. این مقاله در نهایت، چارچوبی مفهومی برای بهبود حکمرانی مالی شهری ارائه می دهد که قابلیت استفاده در شهرداری های کلان شهرها و شهرهای متوسط را دارد.

کلیدواژه ها:

مدیریت دارایی شهری ، درآمد پایدار شهرداری ، هم افزایی املاک و درآمد ، مالیه شهری ، حکمرانی مالی محلی