پدیدارشناسی تجربه ی زیسته معلمان از مشارکت اجتماعی والدین در مدارس ابتدایی: مطالعه موردی شهرستان سقز

هدف این پژوهش بررسی و تبیین تجربه های زیسته معلمان از مشارکت اجتماعی والدین در مدارس ابتدایی شهر سقز است. این مطالعه با استفاده از رویکرد کیفی و روش پدیدارشناسی توصیفی انجام شد. جامعه پژوهش شامل کلیه معلمان مقطع ابتدایی شهر سقز بود که با روش نمونه گیری هدفمند، ۲۰ نفر از آن ها انتخاب گردیدند. داده ها از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته گردآوری و با روش تحلیل مضمون استرابرت و کارپنتر (۲۰۰۳) تحلیل شدند. یافته ها نشان داد مشارکت اجتماعی والدین در مدارس ابتدایی، طیفی از اقدامات آموزشی، پرورشی، فرهنگی، مالی و اجتماعی را شامل می شود که می تواند به صورت مستقیم یا غیرمستقیم بر عملکرد تحصیلی و رشد شخصیتی دانش آموزان اثرگذار باشد. تحلیل مصاحبه ها منجر به شناسایی ده مضمون اصلی شد که عبارت اند از: برداشت و احساس معلمان از مشارکت والدین، نقش و اهمیت مشارکت در یادگیری، چالش ها و موانع، تاثیر بر رفتار و انگیزه یادگیری، نقش تسهیل گری معلم، پیشنهادهای بهبود، عوامل تاثیرگذار، نقش فناوری، تاثیر بر رشد حرفه ای معلم و دیدگاه ها نسبت به آینده مشارکت. این نتایج با بخش قابل توجهی از پژوهش های پیشین همسو بوده و بر ضرورت تقویت همکاری خانه و مدرسه از طریق نهادهای رسمی مانند انجمن اولیا و مربیان و بهره گیری از ظرفیت فناوری های نوین تاکید دارد. بر اساس یافته ها، برنامه ریزی منسجم برای آموزش والدین، ایجاد بسترهای ارتباطی کارآمد، و توسعه فرهنگ مشارکتی در مدرسه می تواند زمینه ساز مشارکت پایدار و موثر والدین شود.

کلیدواژه ها:

مشارکت اجتماعی والدین ، پدیدارشناسی ، معلمان ، مدارس ابتدایی ، یادگیری دانش آموزان