ضرورت تضمین کیفیت در نظام آموزش عالی ایران

سیاستگذاری وبرنامه های کلان دولتمردان نشان میدهد که برای رسیدن به هویت و جایگاه شایسته درمناسبات ملی منطقه ای و بین المللی استفاده ازشاخصهایی چون نواوری کارگروهی مشارکت راهبردی آینده نگری تمرکزبرنیازهای جامعه و پرداختن به کیفیت دربخشهای گوناگون ازالویت های متولیان امروهمچنین احاد ملت می باشد ازانجایی که کسب مقام اول علمی درمنطقه با پشتوانه و حرکتی معقول و خردمندانه محقق میشود تمرکزدرتوجه به فرایند اموزش و پژوهش درسطح کلان و حلقه های متصل به آن ازجمله آموزش و پروش و اموزش عالی و ... بیش ازپیش ضرورت می یابد دراین نوشتار برانیم به یکی ازعرصه های تولید علم و دانش و تربیت نیروی انسانی متخصص یعنی اموزش عالی بپردازیم خاستگاه و پیدایی نظام اموزش عالی تربیت نیروی انسانی ماهرومتخصص ترویج فرهنگ و رسیدن به شاخصهای استاندارد بین المللی جهت رقابت درعرصه های جهانی است طی سالیان اخیر شاهدحضور گسترده و چشمگیر دانشجیوان وفارغ التحصیلان دانشگاه هادرقالب تیم ها و تشکل های دانشگاهی درمسابقات و المپیادهای علمی و معتبر درسطح منطقه ای و جهانی بوده که خوشبختانه دراکثرموارد منجر به کسب مقام ها یا رتبه های چشمگیر و قابل اعتنایی گردیده ایم سوال اصلی اینجاست که با وجود موارد فوق الذکر چرا نام دانشگاه های کشور درلیست 500دانشگاه برتر جهان آنطور که شایسته است عنوان نشدها ست