تاثیر دستورالعمل های کانون توجه بر یادگیری یک مهارت کنترل شی در کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم: بررسی فرضیه عمل محدود شده

مقدمه و هدف: هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر دستورالعمل های کانون توجه بر یادگیری حرکتی در کودکان اوتیسم می باشد. روش تحقیق از نوع نیمه تجربی، و طرح تحقیق به صورت پیش آزمون- پس آزمون با آزمون یادداری بود. روش شناسی: برای این منظور تعداد ۳۰ نفر به عنوان نمونه تحقیق به روش در دسترس و هدفمند انتخاب شده و به صورت مساوی در سه گروه ۱۰ نفره کانون توجه درونی، بیرونی و کنترل قرار گرفتند.. مهارت مورد استفاده در این تحقیق پرتاب کیسه لوبیا به سمت هدف طراحی شده بر روی زمین بود. شرکت کنندگان هر گروه بعد از اجرای پیش آزمون، مهارت مربوطه را در ۶ بلوک ۱۰ کوششی تمرین کردند. آزمون یادداری نیز بعد از ۴۸ ساعت بی تمرینی در ۱۰ کوشش از آزمودنی ها گرفته شد. یافته ها: نتایج این تحقیق نشان داد که، اگرچه عملکرد همه گروه ها در آزمون اکتساب یکسان بود؛ اما در مرحله یادداری و انتقال گروه کانون توجه درونی نسبت به دو گروه دیگر عملکرد بهتری را داشت؛ در حالی که تفاوتی بین دو گروه کانون توجه بیرونی و کنترل در مراحل یادداری و انتقال وجود نداشت. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق همچنین نشان می دهد که تمرین با دستورالعمل کانون توجه درونی نسبت به بیرونی منجر به یادگیری بیشتری در کودکان اوتیسم می شود. با این حال، برای تعیین عوامل موثر در این یافته، مطالعه بیشتری مورد نیاز است. کلید واژه: یادگیری حرکتی، کانون توجه، کودکان اوتیسم، پرتاب.

کلیدواژه ها:

یادگیری حرکتی ، کانون توجه ، کودکان اوتیسم ، پرتاب