بررسی رابطه متقابل بین کیفیت معیشت معلمان و کیفیت نظام آموزشی

هدف این مقاله، بررسی تحلیلی و عمیق رابطه ی متقابل و پیچیده میان کیفیت معیشت معلمان و کیفیت کلی نظام آموزشی است. آموزش و پرورش به عنوان سنگ بنای توسعه پایدار جوامع، به شدت به نیروی انسانی خود، یعنی معلمان، وابسته است. کیفیت معیشت معلمان که شامل ابعاد اقتصادی، روانی، اجتماعی و حرفه ای است، به عنوان یک متغیر مستقل کلیدی در نظر گرفته می شود که بر متغیر وابسته، یعنی کیفیت آموزش، تاثیر مستقیم و غیرمستقیم دارد. این پژوهش با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و با تکیه بر منابع کتابخانه ای و اسنادی، به واکاوی این ارتباط می پردازد. یافته ها نشان می دهد که ناکافی بودن حقوق و دستمزد، عدم امنیت شغلی، منزلت اجتماعی پایین و فقدان فرصت های رشد حرفه ای، منجر به کاهش انگیزه، فرسودگی شغلی، افزایش استرس و در نهایت افت کیفیت تدریس و یادگیری دانش آموزان می شود. این مقاله استدلال می کند که بهبود وضعیت معیشتی معلمان یک اقدام رفاهی صرف نیست، بلکه یک سرمایه گذاری استراتژیک و ضروری برای ارتقای سرمایه انسانی و تضمین آینده کشور است. در پایان، راهکارهای سیاستی مبتنی بر شواهد برای بهبود این وضعیت ارائه می گردد.

کلیدواژه ها:

کیفیت آموزش ، کیفیت معیشت ، معلمان ، انگیزه شغلی ، توسعه حرفه ای ، نظام آموزشی