مرور تحلیلی پیشرفته پایداری ماشین های سنکرون و رویکردهای نوین بهبود عملکرد در شبکه های قدرت

پایداری ماشین های سنکرون یکی از چالش های کلیدی شبکه های قدرت مدرن است. کاهش اینرسی شبکه، رشد بارهای الکترونیک قدرت و افزایش منابع انرژی پراکنده این چالش را پیچیده تر کرده اند. این مقاله سه نوع پایداری استاتیکی، دینامیکی و گذرا را با استفاده از معادله نوسان روتور و مدل های چندمحوره تحلیل می کند. نقش سیستم های تحریک دیجیتال، پایدارکننده های قدرت و ادوات FACTS به ویژه STATCOM در بهبود پایداری بررسی شده است. نوآوری اصلی این پژوهش، ارائه چارچوب یکپارچه «ماشین-شبکه-کنترل» است که تعامل غیرخطی پارامترهای ژنراتور، امپدانس شبکه و استراتژی های کنترلی را توضیح می دهد. نتایج نشان می دهد که کنترل هماهنگ و پایش پیش بینانه با داده های PMU می تواند مرز پایداری گذرا را به طور چشمگیری افزایش دهد. مسیر آینده پایداری در شبکه های کم اینرسی بر توسعه کنترل های پیش بینانه، سیستم های تحریک هوشمند و ترکیب STATCOM با الگوریتم های یادگیری ماشین متمرکز خواهد بود.

کلیدواژه ها:

پایداری ماشین سنکرون ، پایداری گذرا ، پایداری دینامیکی ، سیستم تحریک دیجیتال ، STATCOM.