نقش هوش مصنوعی در شخصی سازی برنامه ریزی درسی : فرصت ها و چالش ها

هدف این پژوهش بررسی نقش هوش مصنوعی در شخصی سازی برنامه ریزی درسی و شناسایی فرصت ها و چالش های آن در محیط های آموزشی است. روش پژوهش کیفی با رویکرد تحلیل مضمون می باشد. جامعه آماری شامل معلمان، مدیران مدارس بود که تجربه استفاده از فناوری های هوش مصنوعی در آموزش را داشتند. نمونه گیری هدفمند تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت تا افرادی با تجربه و دیدگاه غنی وارد مطالعه شوند. برای گردآوری داده ها از مصاحبه های نیمه ساختاریافته و بررسی اسناد و گزارش های مرتبط با هوش مصنوعی در آموزش استفاده شد. روش تجزیه و تحلیل داده ها تحلیل مضمون براساس مراحل براون و کلارک بود و مضامین اصلی و زیرمضامین استخراج شد. روایی داده ها با استفاده از بررسی و تایید اعضای خبره و پایایی با روش بازخوانی و همخوانی بین محققان تضمین شد. یافته ها نشان داد که هوش مصنوعی می تواند مسیر و محتوای یادگیری دانش آموزان را شخصی سازی کند، بازخورد فوری ارائه دهد، انگیزه و مشارکت یادگیرندگان را افزایش دهد و بار کاری معلمان را کاهش دهد. از سوی دیگر، چالش های مهم شامل نگرانی های اخلاقی و حریم خصوصی، نیاز به زیرساخت و آموزش معلمان، کاهش تعامل انسانی و مقاومت فرهنگی شناسایی شد. نتایج پژوهش نشان می دهد که هوش مصنوعی در آموزش مزایای بالقوه و جهانی دارد، اما تحقق آن مستلزم توجه به ملاحظات اخلاقی، آموزشی و زیرساختی است.

کلیدواژه ها:

تحلیل یادگیری ، هوش مصنوعی ، یادگیری تطبیقی ، یادگیری شخصی سازی شده