سلامت روانی در سازمان های آموزشی با تاکید بر نقش فضای فیزیکی، ارتباط معلمان و عوامل استرس زای محیطی

سلامت روانی در سازمان های آموزشی یکی از ارکان کلیدی در ارتقاء کیفیت آموزش و پرورش است. این مقاله با تمرکز بر سه مولفه اساسی شامل فضای فیزیکی مدرسه، کیفیت روابط انسانی (معلم-دانش آموز، معلم-معلم، مدیر-معلم) و عوامل استرس زای محیطی، به بررسی نقش آن ها در سلامت روانی می پردازد. همچنین به چالش هایی نظیر تعارض بین معلمان با سابقه و جوان، رقابت های ناسالم، و نقش مدیر در مدیریت این تعارضات پرداخته شده است. یافته ها نشان می دهد که طراحی محیطی مناسب، تقویت ارتباطات انسانی و رهبری حمایتی مدیر می تواند به بهبود سلامت روانی کارکنان و دانش آموزان منجر شود.

کلیدواژه ها:

سلامت روانی ، سازمان آموزشی ، فضای فیزیکی ، روابط معلمان ، تعارض شغلی