مدل پارادایمی تغییر و تحول در نظام آموزش عالی ایران با رویکرد نوآورانه دانشگاه نسل پنجم

چکیده: پیشینه و اهداف: نظامهای آموزش عالی وارد دوران جدیدی از رویکرد نوآورانه دانشگاه های نسل پنجم شده است که رقابت، کیفیت و ارزش آفرینی از مشخصه های اصلی آن محسوب می شود. در این راستا هدف از پژوهش حاضر طراحی مدل پارادایمی تغییر و تحول در نظام آموزش عالی ایران با رویکرد نوآورانه دانشگاه نسل پنجم است. روش ها : این پژوهش از نظر روش کیفی و از نوع داده بنیاد و رویکرد تحلیل ابعاد است. جامعه آماری شامل متخصصان و صاحبنظران حوزه آموزش عالی بودند. روش نمونه گیری قضاوتی هدفمند بود. ابزار جمع آوری داده ها مصاحبه نیمه ساختاریافته بود که حجم نمونه بر اساس نمونه گیری نظری و رسیدن به اشباع نظری تعیین شد. در مجموع از ۱۵ نفر مصاحبه صورت گرفت. جهت تحلیل داده ها از کدگذاری باز، محوری و گزینشی با استفاده از نرم افزار MAXQDA۲۰۲۰انجام شد. یافته ها: بر اساس نتایج به دست آمده این الگو دارای مولفه های رویکرد تحول آفرینی (پیشرفت های فناوری و چالش های جهانی ۵.۰) و رویکرد دانشجومحوری (تناسب دانشجو با صنعت و انتظارات دانشجویان) به عنوان شرایط علی، زیرساختهای نهادی (نگرش و بافت فرهنگی و آمادگی نهادی) به عنوان شرایط زمینه ای، حکمرانی نظام آموزش عالی (سیاستگذاری نظام آموزش عالی و خط مشی های نظام آموزش عالی) به عنوان شرایط مداخله گر، مولفه پیاده سازی و استقرار دانشگاه های نسل پنجم (توسعه زیست بوم فناوری و نوآوری) به عنوان راهبردها و مولفه های مزیت های استقرار دانشگاه نسل پنجم (نوسازی آموزش عالی و جامعه محوری و کارآفرینی) به عنوان پیامدها است. نتیجه گیری: در واقع ایران با پذیرش دانشگاه نسل پنجم این فرصت را دارد که چشم انداز آموزش عالی خود را متحول کند و مسیر شغلی دانشجویان را برای آینده ای روشن تر هموار کند.

کلیدواژه ها:

تغییر و تحول ، آموزش نوآورانه ، دانشگاه نسل پنجم ، نظام آموزش عالی