نسبت انقلاب اسلامی با ارتباطات مدرن

ورود پرشتاب فناوریهای نوین ارتباطی به جوامع مختلف به ویژه جوامع اسلامی، پرسشهایی اساسی درباره نسبت این فناوریها با نظام های معرفتی و ارزشی بومی ایجاد کرده است. در این میان انقلاب اسلامی ایران به عنوان یک جنبش اجتماعی-فرهنگی مبتنی بر جهان بینی توحیدی، باید مواجهه ای متفاوت از سایر کشورها با مظاهر مدرنیته به ویژه در عرصه ارتباطات و رسانه داشته باشد. مسئله اصلی این پژوهش آن است که در شرایطی که رسانه ها و فناوری های ارتباطی مدرن حامل ارزش های خاص مدرنیته هستند، انقلاب اسلامی چگونه می تواند با حفظ هویت دینی و فرهنگی خود، از این ابزارها بهره برداری موثر و هدفمند داشته باشد. در واقع هدف این تحقیق تحلیل و تبیین نحوه تعامل انقلاب اسلامی با ابزارها، کارکردها و بنیان های معرفتی ارتباطات مدرن است. روش تحقیق ما کیفی و مبتنی بر تحلیل محتوای منابع معتبر کتابخانه ای و متون علمی است که با رویکرد توصیفی-تحلیلی سامان یافته است. یافته های تحقیق نشان می دهد که رسانه های نوین اگرچه در مبانی با جهان بینی دینی تفاوت هایی بنیادین دارند، اما با بازمهندسی مفهومی و کاربردی می توانند در خدمت اهداف انقلاب اسلامی قرار گیرند. نتایج پژوهش بر این نکته تاکید دارد که در هندسه مطلوب ارتباطات در جامعه اسلامی، ارتباطات حضوری و میان فردی باید محور اصلی قرار گیرند و رسانه های نوین با رعایت اصول فرهنگی و اعتقادی نقش تسهیل گر و مکمل را ایفا کنند. این رویکرد، زمینه ساز تحقق تمدنی نوین بر مبنای ارزش های اسلامی خواهد بود.

کلیدواژه ها:

ارتباطات ، انقلاب اسلامی ، مدرنیته ، ارتباطات مدرن