بررسی اثر کود زیستی و کشت مخلوط بر روی عملکرد دانه، محتوای روغن و پروتئین در ذرت و لوبیا

به منظور بررسی اثرات کودهای بیولوژیک و همچنین کشت مخلوط بر روی عملکرد و بعضی از صفات زراعی ذرت و لوبیا آزمایشی در قالب طرح کرتهای خرد شده اسپیلت پلات فاکتوریل در مزرعه مرکز خدمات و ترویج کشاورزی مکریان شرقی شهرستان مهاباد انجام گرفت. تیمارها شامل عامل اصلی کود بیولوژیک شامل سه سطح شاهد، کود زیستی فسفاته بارور 2 و تنظیم کننده رشد (دالجیناز) در کرتهای اصلی و کرت فرعی اول سطوح مختلف تراکم کشت شامل، شاهد (بدون کشت ذرت)، تراکم 8 بوته و تراکم 9 بوته در متر مربع و کرت فرعی دوم شامل شاهد (بدون کشت لوبیا)، تراکم 20 و 30 بوته در متر مربع بود. نتایج تجزیه واریانس داده ها وجود اختلاف معنی داری را در سطوح مختلف کود بیولوژیک از لحاظ صفات عملکرد پروتئین لوبیا، عملکرد دانه ذرت، و عملکرد دانه لوبیا نشان داد. در این تحقیق کود زیستی فسفاته بارور 2 توانست 22 درصد عملکرد پروتئین دانه لوبیا و ه مچنین عملکرد دانه را در لوبیا و ذرت به نسبت 11% و 18% افزایش دهد. نتایج همچنین نشان داد بیشترین ع ملکرد دانه ذرت در کشت مخلوط ذرت با تراکم 9 بوته با 20 بوته در متر مربع بدست آمد اما عملکرد لوبیا نتوانست واکنش مثبتی نسبت به کود زیستی نشان دهد.

کلیدواژه ها:

کشت مخلوط ، تراکم کشت ، کود زیستی ، عملکرد دانه