تعیین غلظت و م نشاء پریلن در رسوبات سطحی و تخم پرندگان دریایی منطقه خور موسی- بندر ماهشهر

ترکیبات PAHs، از آلاینده های آلی پایدار هستند. پریلن یکی از ترکیبات PAHs با تعداد 5 حلقه بوده و در گروه ترکیبات با وزن مولکولی بالا (HMW) ها قرار می گیرد. این ترکیب، چربی دوست و دارای تجمع زیستی بالا در موجودات می باشد. ترکیب پریلن در محیط زیست ممکن است دارای دو منشأ عمده پایروژنیک (انسانی) و یا دیاژنیک (طبیعی) باشد. منشأ یابی آلاینده ها برای مدیریت بهتر محیط زیست الزامی می باشد. در این مطالعه، غلظت ترکیب پریلن در نمونه های رسوبات سطحی و تخم پرندگان دریایی در منطقه خورموسی در بندر ماهشهر، به منظور تعیین منشأ این ترکیب، اندازه گیری شد. نمونه های تخم پرندگان از چهار گونه پرنده دریایی شامل اگرت ساحلی (Egretta gularis)، سلیم خرچنگ خوار (Dromas ardeola)، پرستوی دریایی پشت دودی (Sterna anaethetus) و پرستوی دریایی کاکلی کوچک (Sterna bengalensis) و نمونه های رسوبات سطحی از 18 ایستگاه، در اردیبهشت سال 1390 جمع آوری شده و غلظت ترکیبات PAHs در آنها اندازه گیری شد. منشأ ترکیب پریلن در هر دو نوع نمونه، دیاژنیک و وابسته به فرایندهای طبیعی در رسوبات بوده و به فعالیت های ا نسانی مربوط نمی شود. یکسان بودن منشأ این ترکیب در تخم پرندگان دریایی و رسوبات نشانه تجمع زیستی این ترکیب از منطقه تولید مثل به تخم پرندگان دریایی است.

کلیدواژه ها:

پریلن ، تعیین منشأ ، خورموسی ، دیاژنیک ، پایروژنیک