جایگاه و نقش دولت در حکمرانی زمینه ساز

حکمرانی زمینه ساز به مثابه راهکاری برای تحقق جامعه مطلوب در عصر غیبت کبری، از مباحث مهم در اندیشه اسلامی است. این مقاله به بررسی جایگاه و نقش دولت در حکمرانی زمینه ساز فرج در اندیشه اسلامی می پردازد و از چگونگی تبدیل وضع موجود به وضع مطلوب (ظهور حضرت مهدی(عج) از طریق حکمرانی سخن می گوید. یافته ها نشان می دهد که انتظار فرج یک عمل اجتماعی و تمدنی است و حکمرانی زمینه ساز باید مبتنی بر بنیان های توحیدی، ترجیح آخرت بر دنیا در دو راهی ها، حکمت وحیانی و عقلانی، و در مقیاس امت باشد. همچنین کاهش دخالت مستقیم دولت و اقدام دولت در راستای افزایش مشارکت مردم در سیاست گذاری، تنظیم گری و نظارت، بر اساس منطق ولایت مداری، شرط لازم برای تحقق این نوع حکمرانی است. مقاله به چالش های فعلی جمهوری اسلامی ایران مانند دولتی بودن اداره کشور، به ویژه در عرصه اقتصاد و آموزش عالی اشاره می کند و راهکارهایی مانند تقویت نقش مردم و نخبگان پیشنهاد می دهد. این نوشتار با شیوه اسناد کتابخانه ای و روش استنباطی و دلالت که در دانش منطق تبیین شده است، تحقیق را به سامان می رساند.

کلیدواژه ها:

حکمرانی زمینه ساز ، انتظار فرج ، ولایت مداری ، مشارکت مردمی ، سیاست گذاری اسلامی ، جمهوری اسلامی ایران