رویکرد های آموزش چند فرهنگی و نقش معلم در کلاس چند فرهنگی

آموزش چندفرهنگی (Multicultural Education) به عنوان یک پارادایم آموزشی و اصلاحی، پاسخی بنیادین به تنوع فزایندهی فرهنگی، قومی، نژادی، زبانی و اجتماعی در جوامع مدرن و به تبع آن در نظامهای آموزشی است. هدف اصلی این رویکرد، تضمین برابری آموزشی، حذف تبعیض و ایجاد محیطی است که در آن همه دانشآموزان، صرف نظر از پیشینهی فرهنگیشان، بتوانند به شکوفایی کامل دست یابند. این مقاله علمی-پژوهشی با رویکردی توصیفی-تحلیلی و با استناد به ادبیات غنی نظری و تجربی، به بررسی عمیق رویکردهای کلیدی آموزش چندفرهنگی (شامل رویکردهای لیبرال، انتقادی، تحولگرا و عدالتمحور) و تشریح نقش محوری معلم در اجرای موفقیتآمیز این رویکردها میپردازد. ما ساختارها، ابعاد اساسی (برنامه درسی، ارزشیابی، محیط اجتماعی) و شایستگیهای لازم برای معلم چندفرهنگی (دانش، نگرشها و مهارتها) را واکاوی میکنیم. همچنین، چالشهای خاص اجرای این مدل در بافت نظام آموزشی ایران مورد تاکید قرار گرفته و راهبردهای عملی برای تبدیل کلاس درس به فضایی پاسخگو به تنوع فرهنگی ارائه میشود. یافتهها نشان میدهند که موفقیت آموزش چندفرهنگی مستلزم فراتر رفتن از سطوح سطحی و تجملی (مانند جشنهای فرهنگی) و حرکت به سمت بازنگری ساختاری، انتقادی و عدالتمحور در کلیه سطوح آموزش است، نقشی که معلم به عنوان تسهیلگر، مدافع عدالت و عامل تغییر اجتماعی ایفا میکند.

کلیدواژه ها:

آموزش چندفرهنگی ، برابری آموزشی ، عدالت اجتماعی ، نقش معلم ، برنامه درسی چندفرهنگی ، کلاس چندفرهنگی