تاثیرهوش مصنوعی در مدیریت و سازماندهی منابع آموزشی در مدارس

مدیریت منابع آموزشی در اکوسیستم پیچیده مدارس امروزی، از تخصیص بودجه های کلان و مدیریت سرمایه های انسانی گرفته تا توزیع عادلانه محتوای دیجیتال و نگهداری زیرساخت های فیزیکی، همواره با چالش های ساختاری نظیر محدودیت منابع، عدم شفافیت در توزیع و ناکارآمدی در بهره وری مواجه بوده است. ظهور هوش مصنوعی به عنوان یک پارادایم فناورانه نوین، نویدبخش گذار از شیوه های مدیریت سنتی و مبتنی بر شهود به سمت مدیریت داده محور، پیش بینانه و هوشمند است. مقاله مروری حاضر با هدف واکاوی عمیق و همه جانبه نقش هوش مصنوعی در تحول نظام های مدیریت و سازماندهی منابع در مدارس و بررسی تاثیرات آن بر شاخص های کلیدی همچون عدالت آموزشی، کارایی عملیاتی و کیفیت یادگیری انجام شده است. روش پژوهش، مرور سیستماتیک و تحلیل محتوای متون علمی معتبر داخلی و خارجی بوده است. یافته های تفصیلی این پژوهش نشان می دهد که هوش مصنوعی از طریق مکانیسم هایی نظیر تحلیل کلان داده ها، یادگیری ماشین و پردازش زبان طبیعی، قادر است الگوهای پنهان مصرف منابع را شناسایی کرده، نیازهای آتی مدارس را با دقت بالا پیش بینی نماید و فرایندهای زمان بر اداری را خودکارسازی کند. همچنین مشخص شد که این فناوری پتانسیل بالایی در دموکراتیزه کردن دسترسی به منابع آموزشی باکیفیت برای دانش آموزان مناطق محروم و دارای نیازهای ویژه دارد. با این حال، چالش های بنیادینی همچون هزینه های بالای استقرار، شکاف دیجیتالی، مقاومت سازمانی و مسائل اخلاقی مرتبط با حریم خصوصی داده ها، موانع جدی در مسیر پیاده سازی کامل این فناوری هستند. در نهایت، این مقاله چارچوبی راهبردی برای ادغام موثر هوش مصنوعی در لایه های مدیریتی مدارس ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، مدیریت منابع آموزشی ، سازماندهی مدارس ، عدالت آموزشی ، هوشمندسازی اداری.