مطالعه تاثیر مدیریت کلاس بر تاب آوری آموزشی واجتماعی دانش آموزان دارای اختلالات یادگیری درشرایط بحرانی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر مدیریت کلاس بر تاب آوری آموزشی و اجتماعی دانش آموزان دارای اختلالات یادگیری در شرایط بحرانی انجام شده است. در این مطالعه تلاش شد تا نشان داده شود که چگونه راهبردهای مدیریت کلاس می توانند به ارتقای توان مقابله دانش آموزان با فشارهای آموزشی و اجتماعی در موقعیت های دشوار کمک کنند. برای دستیابی به این هدف، پژوهش به شیوه ی ترکیبی (کمی–کیفی) طراحی گردید. در بخش کمی، پرسشنامه های استاندارد تاب آوری آموزشی و اجتماعی بین دانش آموزان دارای اختلالات یادگیری توزیع شد و داده ها با استفاده از روش های آماری توصیفی و تحلیل رگرسیون چندگانه بررسی گردید. در بخش کیفی، مصاحبه های نیمه ساختاریافته با معلمان و دانش آموزان انجام شد تا تجربه های زیسته آنان از مدیریت کلاس در شرایط بحرانی (مانند بحران های اجتماعی، اقتصادی یا همه گیری ها) تحلیل شود.مدل تحلیل مطالب بر پایه ی چارچوب تاب آوری آموزشی و اجتماعی و با بهره گیری از رویکرد تحلیل مضمون (Thematic Analysis) شکل گرفت. داده های کمی و کیفی در مرحله ی تلفیق، به صورت مکمل یکدیگر تفسیر شدند تا تصویری جامع از نقش مدیریت کلاس ارائه شود. نتایج نشان داد که مدیریت کلاس موثر، شامل راهبردهایی چون ایجاد محیط حمایتی، استفاده از بازخورد سازنده، تقویت تعاملات گروهی، و انعطاف پذیری در برنامه ریزی آموزشی، به طور معناداری تاب آوری آموزشی و اجتماعی دانش آموزان دارای اختلالات یادگیری را افزایش می دهد. همچنین مشخص شد که در شرایط بحرانی، وجود معلمانی با مهارت های مدیریت کلاس بالا می تواند از افت تحصیلی و انزوای اجتماعی این گروه از دانش آموزان جلوگیری کند و آنان را در مسیر رشد و سازگاری یاری رساند.

کلیدواژه ها:

مدیریت کلاس ، تاب آوری ، دانش آموزان ، اختلالات یادگیری ، شرایط بحرانی