بررسی ارتباط دو پلی مورفیسم C۶۷۷T و A۱۲۹۸C در ژن MTHFR باسندرم سقط مکرر

زمینه: یکی از فاکتورهای مطرح در ایجاد ترومبوفیلی در زنان مبتلابه سقط مکرر، پلی مورفیسم های A۱۲۹۸C و C۶۷۷T در ژن MTHFR است. هدف از این تحقیق بررسی ارتباط این دو پلی مورفیسم باسندرم سقط مکرر به عنوان یکی از ریسک فاکتورهای ژنتیکی برای این سندرم بود.روش کار: ۳۰ زن با سابقه سقط مکرر خودبه خودی باعلت نامشخص به عنوان گروه بیماران و ۱۰ زن بدون سابقه سقط مکرر و دارای حداقل دو باروری موفق، به عنوان گروه شاهد از میان مراجعه کنندگان به بیمارستان فوق تخصصی بقیه الله (عج) و مرکز ناباروری ابن سینا انتخاب شدند. برای بررسی دو پلی مورفیسم ژن MTHFR، از واکنش زنجیره ای پلی مراز و هضم آنزیمی محصولات PCR با آنزیم های اندونوکلئاز محدودالاثر (PCR-RFLP) استفاده شد. نتایج به دست آمده از تعیین ژنوتیپ هر پلی مورفیسم با نرم افزار SPSS، دو آزمون ?۲ و همبستگی اسپیرمن تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: بین دو پلی مورفیسم C۶۷۷T و A۱۲۹۸C ارتباط متقابل وجود دارد (r=۰.۵۰۸, p-value<۰.۰۰۵). ۱۷) نفر از زنان دچار سقط مکرر (۵۶.۶%) و ۵ نفر از زنان گروه شاهد (۵۰%) برای پلی مورفیسم C۶۷۷T هتروزیگوت بودند. فراوانی الل موتانت T در زنان دچار سقط، بیشتر از زنان گروه شاهد بود (۲۸.۴% در میان زنان دچار سقط مکرر و ۲۵% در زنان گروه شاهد، p-value<۰.۰۵). فراوانی پلی مورفیسم A۱۲۹۸C در میان زنان دچار سقط مکرر و زنان گروه شاهد به ترتیب ۶۳.۳% و ۵۰% بود. ۴۳.۳% زنان دچار سقط مکرر و ۲۰% زنان گروه کنترل، برای پلی مورفیسم A۱۲۹۸C هتروزیگوت و ۲۰% زنان دچار سقط مکرر و ۳۰% زنان گروه شاهد، برای این پلی مورفیسم هموزیگوت بودند.نتیجه گیری: نتایج به دست آمده در این پژوهش نشان داد که هیچ کدام از دو پلی مورفیسم MTHFR نمی توانند توجیه کننده علت سقط مکرر در زنان مورد بررسی محسوب گردند.

کلیدواژه ها:

سندرم سقط مکرر خودبه خودی ، ترومبوفیلی ، پلی مورفیسم ، MTHFR