ارتباط بین بیماری پریودنتیت مزمن با سکته قلبی

زمینه:در سالهای اخیر بیماری پریودنتیت مزمن با بیماریهای قلبی- عروقی ارتباط داه شده است. فرضیه اینکه عفونتهای دهانی، مخصوصا پریودنتالی بطور بالقوه اثرات شدید سیستمیک ایجاد میکنند این روزها مورد توجه بیشتر قرار گرفته است.روش کار: در این مطالعه مورد شاهدی، گروه مورد (MI) از بین افراد ۴۵-۶۰ ساله که در یکی از بخشهای قلب یا اورژانس بیمارستانهای چمران و خورشید شهر اصفهان به علت سکته قلبی بستری شده بودند انتخاب شدند. گروه کنترل از میان افرادی که به سکته قلبی دچار نشده بودند انتخاب گردیدند و همه این افراد مورد معاینه کامل پریودنتالی قرار گرفتند. اطلاعاتی از قبیل سن، موقعیت اجتماعی، دخانیات و بیماریهای قلبی از پرونده پزشکی و از راه مصاحبه حضوری بدست آمد. متغیرهای وابسته Attachment Loss (AL) و تعداد دندانهای از دست رفته به عنوان معرفهایی برای وضعیت بیماری پریودنتیت در این تحقیق مورد نظر قرار گرفت. مجموعا ۵۶ نفر بر اساس رضایتنامه شخصی در این تحقیق شرکت کردند. مقایسه میانگین این دو متغیر در دو گروه با استفاده از آزمون t زوجی و به کمک نرم افزار SPSS ۱۵ انجام شد.یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که میانگین شاخص AL به ترتیب در گروه بیماران MI و در گروه سالم ۳.۱۱±۱.۰۵ و ۲.۴۶±۰.۸۵ و همچنین میانگین شاخص دندانهای از دست رفته به ترتیب در گروه بیماران MI و در گروه سالم ۷.۷۸±۵.۱۲ و ۴.۶۷±۳.۴۷ بدست آمد. آزمون آماری نشان داد که این تفاوتها در هر دو شاخص با P<۰.۰۵ معنی دار است.نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه میتوان توصیه نمود که چنانچه افرادی با سن بالا در معاینات معمولی دندانپزشکی نشانه هایی از بیماری پریودنتال و چندین دندان از دست رفته را دارند، ممکن است که خطر ابتلای بیشتری به بیماری قلبی عروقی را داشته باشند.

کلیدواژه ها:

پریودنتیت مزمن ، دندانهای از دست رفته ، انفارکتوس میوکارد