بررسی ارتباط بین چند شکلی های ژن apoA-I و سطح پروفایل لیپیدی و دیابت نوع ۲ در جمعیت ایرانی

زمینه: اختلال لیپیدی و دیابت نوع ۲ بیماری های متابولیک شایع و پیچیده با اساس ژنتیکی قوی هستند. ژن های کاندید زیادی برای فنوتیپ های مرتبط با آنها شناخته شده اند. بررسی عوامل ژنتیکی موثر بر این بیماری ها از ضرورت ویژه برخوردار می باشد. apoA-I پروتئین اصلی تشکیل دهنده ذرات HDL است. ارتباط بین دو پلی مورفیسم apoA-I (G-۷۵A, C۸۳T) و سطح HDL در مطالعات جمعیت ها، نتایج متفاوتی را نشان می دهد. مطالعه حاضر برای بررسی این وضعیت در جمعیت ایرانی انجام شد.روش کار: تعداد ۲۱۵ نفر داوطلب طی یک مطالعه مقطعی در جمعیت منطقه هفده شهرداری تهران به صورت تصادفی انتخاب و از نمونه خون آنها، استخراج DNA صورت گرفت. آلل های این پلی مورفیسم از طریق PCR (Polymerase Chain Reaction) و سپس RFLP (Restriction Fragment Length Polymorphism) مشخص گردید.یافته ها: از نظر آماری در جمعیت ایرانی مورد بررسی، ارتباط واضحی بین پلی مورفیسم G-۷۵A و بروز دیابت تیپ ۲ مشاهده نشد. در همین پلی مورفیسم در افراد غیردیابتی با اختلال لیپیدی ژنوتیپ GA/AA، اثر محافظتی در برابر دیس لیپیدمی داشت (P=۰.۰۲۸, OR=۰.۴۲۳, %۹۵ CI=۰.۱۹۵-۰.۹۱۸)همچنین بین پلی مورفیسم AA با افزایش سطح TG و بین پلی مورفیسم GA با افزایش اسید اوریک ارتباط واضح آماری مشاهده شد (۰.۰۵>P)در پلی مورفیسم C+۸۳T ژن apoA-I، همراهی ژنوتیپ CT با استعداد بیماری دیابت دیده شد (p=۰.۰۲۸, OR=۳.۶۹۴, CI=۱.۰۷۶-۱۲.۶۹۰)نتیجه گیری: این مطالعه نشان می دهد که ژن apoA-I را می توان به عنوان هدفی برای مطالعات اتیولوژیک بیشتر و درمان اختلال لیپیدی و متابولیکی در نظر گرفت.

کلیدواژه ها:

دیابت ، اختلال لیپیدی ، پلی مورفیسم ، apoA ، I