بررسی عوامل خطر در سپسیس زودرس نوزادان

سپسیس نوزادی یکی از علل مهم مرگ و میر نوزادان محسوب می شود لذا تشخیص زودرس و پیگیری و درمان آن از اهمیت خاصی برخوردار است.۱۷۹۸ زن باردار به همراه نوزادان شان در دو گروه پر خطر و کم خطر مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات مادری شامل سطح تحصیلات، وضعیت اقتصادی، سن حاملگی و طول زمان پارگی کیسه آب در هنگام وضع حمل، سابقه عفونت در هنگام زایمان، دفع مکونیوم، شمارش لوکوسیت بیش از ۱۸۰۰۰ در مادر، به همراه بقیه اطلاعات نوزادی وارد پرسشنامه تحقیقاتی شدند.متوسط سن مادران ۵.۷ ± ۲۶.۷۲ سال (۴۸-۱۵) بود و %۸.۷ بی سواد، %۵۰ تحصیلات ابتدایی، %۳۶.۹ تحصیلات متوسطه و %۴.۵ بیش از ۱۲ سال تحصیلات داشتند. درآمد در %۴۷.۴ بالاتر از ۱۵۰۰۰۰ تومان در ماه بود. مقایسه تحصیلات و سطح اقتصادی زنان مورد مطالعه در گروه پرخطر و کم خطر فاقد تفاوت آماری بود(P>۰.۰۵) .متوسط سن جنینی نوزادان و وزن تولد به ترتیب ۲.۷ ± ۳۷.۹ هفته (۴۳-۲۵) و ۶۶۵.۹ ± ۳۰۴۳ (۵۰۰۰-۷۰۰) بود. نوزادانی که دارای کشت مثبت بودند به ترتیب دارای متوسط سن جنینی و وزنی ۳ ± ۳۵ هفته (۴۰-۲۸) و ۸۷۸ ± ۲۳۶۷ گرم بودند که حدود %۶۰ آنان وزن کمتر از ۲۵۰۰ گرم داشته و %۷۰ نارس بودند. %۴۵.۶ نوزادان پسر بوده و شایع ترین ژرم های به دست آمده استاف اپیدرمیدیس در ۲۵ مورد (%۴۳) و آسینتوباکتر در ۱۷ مورد (%۲۹.۳) بود.نارسی به عنوان شایع ترین عامل خطر در %۷۰ موارد مشاهده شد و در ۱۰ نفر تنها عامل بود. مقایسه شیوع عفونت در گروه پرخطر و کم خطر تفاوت مهم آماری نشان داد (P<۰.۰۰۰) و تست شانس ۲۲.۵ (۵۶.۸- ۸.۹۷ و CI:%۹۵) به دست آمد.در بررسی رگرسیون لوجستیک، نارسی، تب و عفونت مادر با کشت خون مثبت نوزادان دارای ارتباط معنی دار آماری بودند و همچنین نارسی مهم ترین عامل خطر با نسبت شانس ۱۲.۵ به دست آمد.