بررسی ارتباط آلل های HLA – DRB ,DQA۱ ,DQB۱ با بیماران ایرانی مبتلا به لوسمی میلویید حاد به روش PCR – SSP

بیماری لوسمی میلوییدی، یکی از مهم ترین بیماری های بدخیم سیستم خون سازی می باشد که دنیای امروز به آن دچار است. مطالعات انجام شده در سایر ملل نشان داده اند که عوامل ایمونوژنتیکی نقش به سزایی در ابتلا به لوسمی دارند. در این مطالعه برای نخستین بار در ایران، نسبت به شناسایی عوامل ایمونوژنتیکی مستعد کننده (و یا محافظت کننده) در بیماران و افراد کنترل ایرانی در ابتلا به بیماری لوسمی میلوییدی حاد (AML) اقدام شد.این مطالعه به صورت تحلیلی و به روش مورد – شاهد صورت گرفته است. بدین منظور تعداد ۶۰ نفر از بیماران مبتلا به لوسمی میلویید حاد به همراه ۸۰ نفر شاهد سالم، از نظر فراوانی آلل های HLA کلاس II (شامل HLA – DRB؛DQA۱ , DQB۱) به روش PCR – SSP مورد مقایسه قرار گرفتند.نتایج حاصل شده در بیماران لوسمی میلویید یحاد بیانگر نقش مستعد کننده آلل HLA – DRB۱ ۱۶ و نقش محافظت کننده آلل های HLA – DRB۱۰۷ و (HLA – DR۵۳) HLA – DRB۴ ۰۱ از لوکس DRB، نقش مستعد کننده آلل HLA – DQB۱ ۰۳۰۱۱ و نقش محافظت کننده آلل های HLA –DQB۱ ۰۳۰۳۲ ، HLA – DQB۱ ۰۵۰۳۱ و HLA – DQB۱ ۰۶۰۴ از لوکوس DQB۱ و نیز نقش محافظت کننده HLA-DQA۱ ۰۲۰۱از لوکوس DQA۱ با P های اصلاح شده (PC) معنی دار از نظر آماری هستند. در بررسی هاپلوتیپ های این بیماران هم نقش مستعد کنند دو نوع هاپلوتیپ HLA – DRB۱ ۱۱/ -DQB۱ ۰۳۰۱۱/ -DQA۱ ۰۵۰۵ و HLA-DRB۱ ۱۶/-DQB۱ ۰۵۰۱/ -DQA۱ ۰۱۰۲۱ و نقش محافظت کننده هاپلوتیپ HLA-DRB۱ ۰۷/-DQB۱ ۰۲۰۱/ -DQA۱ ۰۲۰۱با P های اصلاح شده معنی دار از نظر آماری می باشند.با توجه به نتایج به دست آمده، آلل های HLA-DR/DQ می توانند در ابتلا و یا پیشگیری از بیماری لوسمی میلوییدی حاد (AML) نقش بارزی داشته باشند.