انسداد خوش خیم و بدخیم پیلور، گزارش ۵۲ بیمار

تعیین علل خوش خیم و بدخیم انسداد پیلور در دوره مصرف داروهای وقفه دهنده گیرنده های هیستامینی دو و درمان هلیوباکترپیلوری از اهداف این مقاله می باشد. گزارش آندوسکوپی و پرونده های بیمارستانی ۵۲ بیمار مبتلا به انسداد پیلور در شمال شرق ایران در فاصله زمانی (۱۳۷۸-۱۳۶۵) مورد مطالعه قرار گرفت. تشخیص انسداد پیلور بر مبنای تظاهرات بالینی، رادیوگرافی یا آندوسکوپی فوقانی گوارش انجام شد و بیمارانی که گاستروپارزی یا از قبل سرطان داشتند از مطالعه حذف شدند. در ۵۷.۷ درصد (۲۰ بیمار) علت انسداد پیلور سرطان بود و در ۴۲.۳ درصد (۲۲ بیمار) علل خوش خیم باعث انسداد شده بود بیماران سرطانی بیشتر مرد بودند، سن بیشتری داشتند، و تعداد کمتری سابقه اولسر پپتیک داشتند. در بیماران مبتلا به انسداد پیلور در بیش از ۵۰% موارد علت انسداد بدخیمی است. سبب شناختی انسداد پیلور را نمی توان بر اساس سن بیمار اولسر پپتیک و سابقه مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروییدی مشخص نمود. درمان آندسکوپیک انسداد پیلور باید با احتیاط انجام شود زیرا سبب شناختی را نمی توان با اطمینان به کمک رادیوگرافی و آندوسکوپی تعیین نمود.