کاربردهای روانشناسی عمومی در ارتقای سلامت روان دانش آموزان ابتدایی

در این پژوهش، نقش و کاربردهای روان شناسی عمومی در ارتقای سلامت روان دانش آموزان مقطع ابتدایی در مدارس منطقه ۲ شهر تهران مورد بررسی قرار گرفت. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و به روش توصیفی-پیمایشی انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان، معلمان و مشاوران مدارس ابتدایی این منطقه در سال تحصیلی ۱۴۰۴–۱۴۰۳ بود که با استفاده از نمونه گیری تصادفی طبقه ای، ۳۰۰ دانش آموز، ۳۰ معلم و ۱۰ مشاور به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه استاندارد GHQ-۲۸ برای سنجش سلامت روان دانش آموزان و پرسش نامه محقق ساخته برای سنجش میزان آگاهی و کاربرد اصول روان شناسی عمومی توسط معلمان بود. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که سلامت روان دانش آموزان در سطح نسبتا مطلوبی قرار دارد، اما بین دختران و پسران از این نظر تفاوت معناداری وجود داشت. همچنین، رابطه معناداری میان آگاهی روان شناختی معلمان و سلامت روان دانش آموزان مشاهده شد؛ به طوری که با افزایش سطح آگاهی معلمان، وضعیت روانی دانش آموزان بهبود یافت. اگرچه تفاوت سلامت روان بین مدارس دولتی و غیردولتی معنادار نبود، مدارس غیردولتی عملکرد بهتری نشان دادند. نتایج تاکید می کند که آموزش اصول روان شناسی عمومی به معلمان و حضور فعال مشاوران در مدارس می تواند نقشی موثر در پیشگیری از مشکلات روانی در سنین پایه ایفا کند. در پایان، پیشنهادهایی برای سیاست گذاران آموزشی جهت تقویت سلامت روان در محیط مدرسه ارائه شد.

کلیدواژه ها:

روانشناسی عمومی ، سلامت روان ، دانش آموزان ابتدایی ، مدیریت هیجان ، سازگاری اجتماعی ، مدرسه مشیاهیر آینده ، آموزش روانشناسی