راهکارهای تحقق حکمروایی مطلوب در کلانشهرها از منظر مدیریت شهری

با گسترش شهرنشینی و رشد لجام گسیخته شهرها در طی دهه های اخیر، مشکلات و نارسائی های فزاینده ای در حیطه مدیریت شهری به وجود آمده است. یکی از رویکردهای مورد تاکید برای بهبود عملکرد مدیریت شهرها و حل مسائل و مشکلات شهری به­کارگیری طرح مدیریت محله ای یا همان رویکرد نوین"خود مدیریتی" شهروندان در امور متنوع مدیریت شهری می باشد. مشکلات ناشی از رشد سریع شهرنشینی در کشور عدم امکان مدیریت جامعه شهری با ابزارها و شیوه های سنتی، ضرورت تغییر در شیوه مدیریت شهرها را دو چندان کرده است. این تغییر با استفاده از رویکرد حکمروایی مطلوب شهری قابل تحقق است. در همین راستا بحث حکمروایی شهری در چند سال گذشته به یکی از موضوعات اصلی پژوهش های شهری تبدیل شده است. در این راستا این پژوهش راهکارهای تحقق حکمروایی مطلوب در کلانشهرها از منظر مدیریت شهری با روش توصیفی- تحلیلی می باشد. چالش های به وجود آمده در جهان کنونی، اعم از نقض حقوق شهروندی، حقوق بشر، تبعیض، فساد اخلاقی- اجتماعی و اداری، سوء استفاده از کارگران، کاهش سطح درآمد و اشتغال، کاهش تولیدات زراعی و مهاجرت نیروی کار، توجه فزاینده جوامع و پژوهشگران را به مسئله حکمروایی شهری جلب کرده است. حق به شهر یک حق بشری است که شامل تعلق یافتن شهر به همه شهروندان و مشارکت آنان در امور شهری است. حق به شهر تضمین مساوی بودن فرصتها و توزیع مناسب خدمات و امکانات است که می تواند ارتباط دوسویه ی موثری با حکمروایی خوب شهری ایفا نماید.

کلیدواژه ها:

توسعه شهری ، مشارکت