اندازه گیری بلادرنگ زبری سطح خاک در شرایط مزرعه ای، با استفاده از حسگرهای لیزری و مادون قرمز
محل انتشار: دوفصلنامه ماشین های کشاورزی، دوره: 15، شماره: 4
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 37
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JAM-15-4_004
تاریخ نمایه سازی: 22 آذر 1404
چکیده مقاله:
شاخص زبری تصادفی به دلیل سهولت محاسبات و قابلیت اطمینان خوب، مناسب ترین شاخص برای جداسازی کلاس های زبری و توصیف شدت و کیفیت خاک ورزی است. اکثر روش های مرسوم مورد استفاده از رهیافت توقف و حرکت در اندازه گیری زبری خاک بهره می گیرند؛ که بسیار پر زحمت و وقت گیر است. در پژوهش حاضر از حسگرهای فاصله یاب نوری برای اندازه گیری بلادرنگ زبری خاک استفاده شد؛ که سرعت اندازه گیری آن نسبت به روش های دیگر بیشتر است. از برازش بین فاصله اندازه گیری شده توسط حسگرها و پین متر یک رابطه خطی بین این دو متغیر حاصل شد. هر دو حسگر فاصله یاب در شرایط استاتیکی توانستند به خوبی فاصله را اندازه گیری کنند (۰.۹۸=R۲)، صحت و دقت هر دو حسگر نوری مادون قرمز و لیزری بر روی سیستم متحرک، در مزرعه مورد ارزیابی قرار گرفت. صحت داده های به دست آمده از حسگر لیزر در سرعت های کمتر از km h-۱ ۲.۶، همانند روش پین متر بود ولی در سرعت های بیش از km h-۱۳.۵ روش لیزری فقط توانست کلاس زبری نرم را به درستی تشخیص دهد. کاهش صحت عملکرد حسگر، به دلیل کاهش نرخ جمع آوری داده ها در واحد طول و وجود کلوخه های بزرگ در کلاس های زبر تر بود. روش مادون قرمز فقط سطوح نرم را همانند پین متر تشخیص داد. در سرعت رو به جلو کمتر از km h-۱ ۳.۵، داده های حسگر لیزری از دقت خوبی برخوردار بود (R۲=۰.۸۵)، با این حال، با افزایش سرعت رو به جلو به km h-۱ ۴.۸، دقت عملکرد حسگر کاهش یافت (۰.۷۲= R۲). می توان نتیجه گرفت با استفاده از حسگرهای لیزری با نرخ داده برداری بیشتر، تشخیص سطوح زبری به خوبی روش پین متر امکان پذیر خواهد بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نسیم صالحی بابامیری
گروه مهندسی بیوسیستم، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
حسین حاجی آقاعلیزاده
گروه مهندسی بیوسیستم، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
مجید دولتی
گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده فنی و منابع طبیعی تویسرکان، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :