مدیریت اجرایی در بحران: راهبردهایی برای تصمیم گیری موثر در شرایط بحرانی

بحران ها به عنوان رویدادهایی غیرمنتظره و اغلب تهدیدکننده، سازمان ها و جوامع را در معرض فشارهای شدید و تصمیم گیری های حیاتی قرار می دهند. مدیریت اجرایی در بحران، فرآیندی چندبعدی است که هدف آن کاهش خسارات، حفظ ثبات و ایجاد زمینه ای برای بازگشت به شرایط عادی یا حتی دستیابی به فرصت های جدید است. این پژوهش با رویکردی تحلیلی توصیفی و بر پایه ی مطالعه ی اسنادی و مرور ادبیات علمی، به بررسی راهبردهای کلیدی مدیریت اجرایی در شرایط بحرانی پرداخته است. در این راستا، ابعاد اصلی مدیریت بحران شامل برنامه ریزی پیشگیرانه، رهبری موثر، ارتباطات کارآمد، تصمیم گیری مبتنی بر داده و مدیریت منابع مورد تحلیل قرار گرفته اند.روش تحقیق مبتنی بر گردآوری داده ها از منابع معتبر علمی و تحلیل نمونه های موردی از سازمان ها و کشورهایی است که تجربه ی موفق یا ناموفق در مدیریت بحران داشته اند. یافته ها نشان می دهد که تصمیم گیری موثر در شرایط بحرانی نیازمند ترکیبی از سرعت عمل، انعطاف پذیری، دسترسی به اطلاعات دقیق و توانایی مدیریت فشار روانی است. همچنین نتایج بررسی نمونه های موردی بیانگر آن است که سازمان هایی که پیش از وقوع بحران دارای برنامه های پیشگیرانه، تیم های واکنش سریع و سازوکارهای ارتباطی شفاف بوده اند، توانسته اند خسارات را به حداقل رسانده و حتی فرصت های نوآوری و رشد را شناسایی کنند. در مقابل، ضعف در مدیریت منابع و فقدان ارتباطات موثر، از مهم ترین عوامل شکست در مدیریت بحران محسوب می شود.این مقاله در نهایت تاکید می کند که مدیریت اجرایی در بحران نه تنها ابزاری برای کاهش خسارات و حفظ ثبات سازمانی است، بلکه می تواند به عنوان بستری برای یادگیری سازمانی، ارتقای توانمندی های مدیریتی و افزایش تاب آوری در برابر بحران های آینده عمل کند.

کلیدواژه ها:

مدیریت اجرایی ، مدیریت بحران ، تصمیم گیری موثر ، راهبردهای سازمانی ، رهبری در بحران ، ارتباطات سازمانی ، مدیریت منابع ، تاب آوری سازمانی