بیوکامپوزیت مغناطیسی هالویسایت - نانوکیتین عامل دار شده برای حذف سرب (II) از محیط های آبی: سنتز، سینتیک و آنالیز ترمودینامیکی

سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 18

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JNREE-3-10_001

تاریخ نمایه سازی: 19 آذر 1404

چکیده مقاله:

مقدمه: آلودگی آب به یون های سرب (II) به دلیل سمیت شدید و آثار جبران ناپذیر بر سلامت انسان، به ویژه بر سیستم عصبی، یکی از چالش های مهم زیست محیطی است. این پژوهش با هدف توسعه جاذبی کارآمد، زیست سازگار و قابل بازیافت، به سنتز و ارزیابی یک بیوکامپوزیت مغناطیسی نوین بر پایه نانولوله های هالویسایت و کیتین عامل دارشده با فریت نیکل (NiFe₂O₄-HNT-Chitin) برای حذف Pb(II) از محلول های آبی پرداخته است. استفاده از هالویسایت و کیتین به دلیل فراوانی، هزینه پایین و زیست سازگاری، همراه با افزودن خاصیت مغناطیسی و گروه های عاملی، عملکرد جذب و قابلیت جداسازی جاذب را بهبود بخشید.

مواد و روش ها: در روش کار، ابتدا هالویسایت با اسید هیدروکلریک اصلاح و با فریت نیکل پوشش داده شد. عامل دار کردن هالویسایت و کیتین به ترتیب با APTES و CPTES انجام گرفت و محصول نهایی با تکنیک های FT-IR، XRD، SEM، TEM، BET، EDS و VSM شناسایی شد. عملکرد جذب در آزمایش های ناپیوسته و در شرایط مختلف pH، زمان تماس، دوز جاذب، غلظت اولیه Pb(II)، قدرت یونی و دما بررسی گردید. داده ها با مدل های سینتیکی، ایزوترمی و ترمودینامیکی تحلیل شدند.

نتایج و بحث: نتایج FT-IR و XRD تایید کردند که NiFe₂O₄ و گروه های عاملی به طور موفق بر ساختار هالویسایت و کیتین تثبیت شده اند. تصاویر میکروسکوپی نشان دادند که نانولوله ها با ذرات فریت نیکل و کیتین پوشیده شده و مساحت سطح BET برابر m&sup۲;/g ۳۳/۸۱ حاصل گردید. این جاذب در شرایط بهینه (pH=۶، دوز g/۱۰۰ mL ۰۵/۰، دمایC ∘۲۵) ظرف ۱۰ دقیقه به تعادل رسیده و ظرفیت جذب حداکثری N=۳, p<۰.۰۵) mg/g) ۱۲/۵ ± ۳۷۰/۳۷ را نشان داد. تحلیل داده ها بیانگر تطابق کامل با مدل شبه مرتبه دوم (R&sup۲;=۰.۹۹۹) و ایزوترم لانگمویر (R&sup۲;=۰.۹۹۶) و ماهیت جذب تک لایه شیمیایی بود.

اختلاف بین مدل ها از نظر آماری معنی دار بود (p < ۰.۰۵). بررسی ترمودینامیکی نشان داد فرآیند گرمازا، خود به خودی و همراه با کاهش بی نظمی سطحی است. جاذب پس از چهار چرخه جذب-واجذب، کارایی بالای خود را حفظ کرد و کاهش راندمان در چرخه چهارم نسبت به چرخه اول از نظر آماری معنی دار نبود. (p > ۰.۰۵).

نتیجه گیری: کامپوزیت NiFe₂O₄-HNT-Chitin با ترکیب مزایای ساختار لوله ای هالویسایت، گروه های عاملی کیتین و خاصیت مغناطیسی NiFe₂O₄، جاذبی سبز، سریع العمل، پایدار و قابل بازیافت برای حذف Pb(II) از آب محسوب می شود.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

الهه ناصرنصیر

گروه مهندسی محیط زیست، واحد بندر عباس، دانشگاه آزاداسلامی، بندر عباس، ایران

حسین پرورش

گروه مهندسی محیط زیست، واحد بندر عباس، دانشگاه آزاداسلامی، بندر عباس، ایران

فاطمه السادات محسنی شهری

گروه شیمی، واحد بندر عباس، دانشگاه آزاداسلامی، بندر عباس، ایران

فرید معین پور

گروه شیمی، واحد بندر عباس، دانشگاه آزاداسلامی، بندر عباس، ایران

محسن دهقانی قناتغستانی

گروه مهندسی محیط زیست، واحد بندر عباس، دانشگاه آزاداسلامی، بندر عباس، ایران