تاثیر یادگیری مبتنی بر بازی های حرکتی بر رشد شناختی و توجه پایدار دانش آموزان

یادگیری مبتنی بر بازی های حرکتی به عنوان یک رویکرد فعال و تعاملی در آموزش، توانایی ارتقای مهارت های شناختی و افزایش توجه پایدار دانش آموزان را دارد. این مطالعه با هدف بررسی اثر بازی های حرکتی بر رشد شناختی و توجه پایدار دانش آموزان مقطع ابتدایی انجام شد. روش پژوهش شبه تجربی و با طرح پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان پایه سوم ابتدایی یک مدرسه در سال تحصیلی ۱۴۰۳–۱۴۰۴ بود. نمونه ای شامل ۳۰ دانش آموز به روش تصادفی انتخاب شد و در دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل آزمون های استاندارد رشد شناختی و آزمون توجه پایدار بود. نتایج نشان داد که دانش آموزانی که در فعالیت های بازی های حرکتی شرکت داشتند، نسبت به گروه کنترل رشد معنا داری در توانایی های شناختی و توجه پایدار نشان دادند. این یافته ها نشان می دهد که بازی های حرکتی می تواند به عنوان یک راهبرد موثر در فرآیند آموزش و یادگیری مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

بازی های حرکتی ، رشد شناختی ، توجه پایدار ، یادگیری فعال ، دانش آموزان ابتدایی