تحلیل اثر «معلم آرام» بر کاهش هیجان های منفی کلاس

این پژوهش به بررسی عمیق و تحلیلی تاثیر شیوه های مبتنی بر «آرامش معلم» بر کاهش و مدیریت هیجان های منفی رایج در محیط کلاس درس می پردازد. در نظام آموزشی جمهوری اسلامی ایران، محیط یاددهی-یادگیری نه تنها باید بستری برای انتقال دانش باشد، بلکه باید فضایی امن برای رشد عاطفی دانش آموزان فراهم آورد. هیجان های منفی نظیر اضطراب امتحان، ترس از شکست، خشم و سرخوردگی، موانع جدی در مسیر یادگیری موثر محسوب می شوند. این مقاله با تکیه بر مبانی نظری روانشناسی مثبت گرا و مدل های مدیریتی آموزش و پرورش، استدلال می کند که آرامش درونی و تنظیم هیجانی موثر معلم، به مثابه یک متغیر مستقل محوری، می تواند به طور مستقیم بر تعدیل جو عاطفی کلاس و کاهش بروز هیجان های منفی دانش آموزان اثر بگذارد. روش پژوهش مبتنی بر تحلیل مفهومی-نظری عمیق متون، یافته های تجربی موجود و چارچوب های نظری مرتبط با خودتنظیمی هیجانی در معلمان است. نتایج نشان می دهد که استفاده از تکنیک هایی مانند ذهن آگاهی (Mindfulness) در بین معلمان، نه تنها استرس شغلی آنان را کاهش می دهد، بلکه از طریق پدیده "سرایت عاطفی" (Emotional Contagion) و ایجاد الگوی رفتاری مثبت، به شکل گیری کلاسی با ثبات عاطفی بالاتر و کاهش معنادار هیجان های منفی منجر می شود. در نهایت، راهکارهای عملی مبتنی بر آموزش مهارت های تنظیم هیجان برای معلمان در راستای تحقق اهداف سند تحول بنیادین آموزش و پرورش ارائه می گردد.

کلیدواژه ها:

معلم آرام ، هیجان های منفی ، تنظیم هیجانی معلم ، سرایت عاطفی ، جو کلاس ، اضطراب تحصیلی ، سلامت روان دانش آموز.