نقش هوش مصنوعی در تحول آموزش و جایگاه جدید معلم در مدارس آینده
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 86
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CSEMCONF01_102
تاریخ نمایه سازی: 19 آذر 1404
چکیده مقاله:
ظهور هوش مصنوعی (AI) در دهه اخیر، نظام های آموزشی را با یکی از عمیق ترین تحولات تاریخ خود مواجه کرده است. فناوری های مبتنی بر AI—از تحلیل گرهای یادگیری و سیستم های توصیه گر آموزشی تا چت بات ها و ابزارهای تولید محتوا—ظرفیت آن را دارند که یادگیری را از یک فرایند یکسان محور و سنتی به تجربه ای شخصی سازی شده، پویا و داده محور تبدیل کنند. این فناوری ها با تحلیل دقیق عملکرد، رفتار یادگیری و نیازهای هر دانش آموز، مسیرهای آموزشی انطباق پذیر ارائه می دهند و فرصت آموزش را فراتر از محدودیت های زمان و مکان گسترش می دهند. افزون بر این، هوش مصنوعی می تواند بسیاری از فعالیت های اداری و زمان بر معلمان—مانند طراحی تمرین، ارزیابی، بازخورددهی و پایش پیشرفت—را تسهیل یا خودکار کند و امکان تمرکز بیشتر معلم بر فعالیت های خلاقانه، تعاملی و انسانی را فراهم سازد.در چنین شرایطی، نقش معلم دچار بازتعریف بنیادین می شود. معلم در مدارس آینده دیگر صرفا انتقال دهنده محتوا نیست، بلکه به «طراح تجربه یادگیری»، «راهنمای مسیر یادگیری شخصی»، «تحلیل گر داده های آموزشی»، «پرورش دهنده مهارت های انسانی» و «مدیر تعامل انسان–ماشین» تبدیل می شود. معلم هم زمان باید مهارت هایی نظیر سواد هوش مصنوعی، اخلاق فناوری، تحلیل داده، تعامل موثر با سیستم های هوشمند و مهارت های طراحی آموزشی پیشرفته را کسب کند. در این میان، جنبه های غیرقابل جایگزین انسانی—مانند همدلی، تربیت اجتماعی–هیجانی، قضاوت تربیتی، تشویق و مدیریت موقعیت های پیچیده—نقش معلم را همچنان حیاتی و محوری نگه می دارند.با وجود این مزایا، چالش هایی همچون نابرابری دیجیتال، ضعف زیرساخت، خطر سوگیری الگوریتمی، نگرانی های حریم خصوصی و کمبود مهارت های فناورانه معلمان می تواند اجرای موفق این تحول را با مانع روبه رو کند. مدارس آینده تنها زمانی می توانند از مزایای AI بهره مند شوند که سیاست گذاری آموزشی هوشمندانه، توسعه حرفه ای معلمان، سرمایه گذاری زیرساختی و چارچوب های اخلاقی مناسب فراهم شود.در مجموع، هوش مصنوعی چشم انداز آموزش را به سوی مدرسه ای هوشمند، فراگیر، انعطاف پذیر و انسان محور هدایت می کند؛ مدرسه ای که در آن فناوری نقش تسهیل گر دارد و معلم نقش هدایت گر، و ترکیب این دو می تواند کیفیت و عدالت آموزشی را به سطحی بی سابقه ارتقا دهد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
صغری مرادی رود زرد
کارشناسی راهنمایی و مشاوره
شهلا جابری
کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی