بررسی نقش مشارکت والدین در توسعه سواد دیجیتال و مسئولیت پذیری سایبری دانش آموزان

در عصر دیجیتال، پرورش نسلی که هم از نظر فنی توانمند و هم از نظر اخلاقی مسئولیت پذیر در فضای آنلاین باشد، به یکی از اهداف اصلی و در عین حال چالش برانگیز نظام های آموزشی تبدیل شده است. این مقاله مروری به بررسی و تحلیل جامع نقش محوری «مشارکت والدین» در توسعه دو شایستگی مکمل و حیاتی، یعنی «سواد دیجیتال» و «مسئولیت پذیری سایبری» در دانش آموزان می پردازد. این پژوهش استدلال می کند که اگرچه مدارس نقش مهمی در آموزش رسمی مهارت های دیجیتال ایفا می کنند، اما خانواده به عنوان اولین و تاثیرگذارترین محیط تربیتی، نقشی بی بدیل در شکل دهی به نگرش ها، عادات و ارزش های دیجیتال کودکان و نوجوانان دارد. یافته های حاصل از مرور ادبیات نظری و پژوهشی نشان می دهد که مشارکت فعال والدین، که شامل مدل سازی رفتار آنلاین مسئولانه، گفتگوی مستمر در مورد تجربیات مجازی، تعیین قوانین و محدودیت های منطقی، و یادگیری مشترک با فرزندان است، به طور مستقیم به ارتقای سواد دیجیتال آن ها (شامل مهارت های فنی، اطلاعاتی و انتقادی) کمک می کند. علاوه بر این، این مقاله نشان می دهد که مسئولیت پذیری سایبری، به عنوان بعد اخلاقی و کاربردی سواد دیجیتال، عمیقا در بستر ارزش های خانوادگی و راهنمایی های والدین ریشه دارد. این مقاله نتیجه گیری می کند که یک شراکت قوی و هماهنگ میان خانه و مدرسه، که در آن والدین به عنوان مربیان دیجیتال فرزندانشان به رسمیت شناخته شده و حمایت می شوند، راهبردی ضروری برای پرورش شهروندان دیجیتال شایسته، ایمن و مسئولیت پذیر است.

کلیدواژه ها:

مشارکت والدین ، سواد دیجیتال ، مسئولیت پذیری سایبری ، تربیت رسانه ای ، شهروندی دیجیتال