نقش بازی های مبتنی بر نقش پذیری در تقویت مهارت حل تعارض و بهبود تعاملات اجتماعی دانش آموزان دوره ابتدایی

بازی های مبتنی بر نقش پذیری به عنوان رویکردی تعاملی در یادگیری، ظرفیت موثری برای تقویت مهارت های حل تعارض و ارتقای تعاملات اجتماعی دانش آموزان دوره ابتدایی دارند. این مطالعه مروری با هدف تحلیل شواهد پژوهشی موجود، به بررسی کارکرد نقش آفرینی در بازنمایی موقعیت های واقعی تعارض و فراهم سازی بستر تمرین رفتارهای سازگار می پردازد. یافته ها نشان می دهند که مشارکت در سناریوهای نقش پذیرانه، با فعال سازی فرآیندهایی چون گفت وگوی سازنده، همدلی، اتخاذ دیدگاه و تنظیم هیجان، موجب کاهش تنش های بین فردی، ارتقای مسئولیت پذیری و بهبود همکاری در محیط مدرسه می شود. همچنین، اثربخشی این رویکرد وابسته به طراحی سناریوهای منسجم و متناسب با نیازهای رشدی دانش آموزان، هدایت و بازخورد هدفمند معلم، ارزیابی فرایندی و اجرای فعالیت های تکمیلی مانند تحلیل گروهی پس از نقش آفرینی است. جمع بندی مقاله نشان می دهد که بازی های مبتنی بر نقش پذیری علاوه بر کارکرد آموزشی، می توانند به عنوان راهبردی ساختارمند در مدیریت تعارضات دانش آموزی، تقویت ارتباطات بین فردی و نهادینه سازی فرهنگ گفت وگو در مدارس ابتدایی به کار گرفته شوند.

کلیدواژه ها:

نقش پذیری ، حل تعارض ، تعاملات اجتماعی ، یادگیری تعاملی