شناسایی و اولویت بندی پیشران های بهینه سازی روابط حقوق و مدیریت در توسعه نظام اداری جمهوری اسلامی ایران

در عصر کنونی، بهینه سازی روابط حقوق و مدیریت در توسعه نظام اداری جمهوری اسلامی ایران مستلزم شناخت پیشران ها و ایجاد تعامل موثر میان قواعد حقوقی و فرآیندهای مدیریتی است. تحقق این امر با استقرار شفافیت، پاسخگویی و قانون مداری در تصمیم گیری های اداری امکان پذیر می شود. در نتیجه، نظام اداری می تواند با اتکا به اصول عدالت، کارآمدی و انضباط اداری، زمینه ساز توسعه پایدار و اعتماد عمومی گردد. لذا، هدف از انجام این پژوهش شناسایی و اولویت بندی پیشران های بهینه سازی روابط حقوق و مدیریت در توسعه نظام اداری جمهوری اسلامی ایران بود. پژوهش حاضر از نظر روش انجام، بر پایه تحلیل ماتریس اثرات متقابل ساختاری با رویکرد آینده پژوهشی راهبردی و از نظر هدف، از نوع توسعه ای-کاربردی است. جامعه آماری این پژوهش از ۱۵ نفر از خبرگان شامل مدیران سازمان های دولتی جمهوری اسلامی ایران به روش هدفمند تشکیل شده است. داده های این پژوهش از طریق مطالعات کتابخانه ای، مصاحبه ساختاریافته و پرسشنامه کیفی امتیازدهی از صفر تا سه طبق ماتریس اثرات متقابل ساختاری جمع آوری شده و با نرم افزار آماری میک مک تجزیه و تحلیل شده اند. یافته های پژوهش نشان داد پیشران های بهینه سازی روابط حقوق و مدیریت در توسعه نظام اداری جمهوری اسلامی ایران، مشاهده می شود که پیشران های تقویت نظارت های درون سازمانی و بیرون سازمانی در نظام اداری، افزایش شایسته سالاری در انتصاب و انتخاب مدیران دولتی کشور به عنوان پیشران های تاثیرگذار هستند. همچنین، مشاهده شد که پیشران های ایجاد هماهنگی موثر میان نهادهای حقوقی و اجرایی کشور، ارتقای تعامل سازنده میان مدیران اجرایی و حقوقدانان دستگاه ها، و اصلاح ساختارهای اداری برای ارتقای کارایی و پاسخگویی عمومی به عنوان پیشران های تاثیرپذیر هستند. نتایج پژوهش نشان داد بهینه سازی روابط حقوق و مدیریت در توسعه نظام اداری جمهوری اسلامی ایران، گامی اساسی در جهت تحقق حکمرانی مطلوب و کارآمد است

کلیدواژه ها:

حقوق ، مدیریت ، توسعه نظام اداری ، جمهوری اسلامی ایران ، آینده پژوهشی راهبردی