نقش فناوریهای نوین آموزشی دربهبود کیفیت دانش آموزان درمدارس

این پژوهش با هدف تبیین نقش فناوری های نوین آموزشی در ارتقای کیفیت یادگیری دانش آموزان انجام شده و رویکردی تحلیلی-توصیفی بر پایه یافته های پژوهشی معاصر دارد. فناوری های نوین شامل ابزارهایی مانند سامانه های یادگیری الکترونیکی، کلاس های تعاملی، محتوای چندرسانه ای، شبیه سازهای آموزشی، و ابزارهای تحلیل گر پیشرفت تحصیلی هستند که مجموعه ای از ظرفیت های جدید را برای یادگیری عمیق فراهم می کنند. بررسی ها نشان می دهد این فناوری ها از سه مسیر کلیدی کیفیت یادگیری را بهبود می بخشند: نخست، افزایش درگیری ذهنی و مشارکت فعال دانش آموزان از طریق ارائه تجربه های چندحسی، یادگیری مبتنی بر تعامل، و بازخورد سریع. دوم، ایجاد فرصت های یادگیری فردی سازی شده متناسب با سطح توانایی، سبک یادگیری و سرعت پیشرفت هر دانش آموز که موجب کاهش نابرابری آموزشی می شود. سوم، تقویت فرایند ارزشیابی با فراهم سازی ابزارهای تحلیل لحظه ای، شناسایی دقیق خطاها و طراحی بازخورد هدفمند. نتایج همچنین حاکی از آن است که فناوری های یادگیری با ایجاد انگیزش درونی، کاهش اضطراب عملکرد، و حمایت از یادگیری خودراهبر، کیفیت تجربه تحصیلی را بهبود می بخشند. با این حال، چالش هایی مانند شکاف دسترسی، ضعف مهارت های سواد دیجیتال و نبود زیرساخت پایدار، می تواند کارآمدی این ابزارها را محدود کند. جمع بندی این مطالعه تاکید می کند که به کارگیری هوشمندانه و هدفمند فناوری های نوین، همراه با توانمندسازی معلمان، می تواند نقش مهمی در تحقق یادگیری عمیق، بهبود کیفیت تدریس، و ارتقای عملکرد تحصیلی دانش آموزان داشته باشد.

کلیدواژه ها:

فناوری های نوین ، کلاسهای ، هوشمند ، بهبود ، مهارتهای یادگیری ، دانش آموزان