چگونه توانستم غیبت های مکرر دانش آموزم را بهبود بخشم؟
محل انتشار: سومین کنفرانس بین المللی پداگوژی و اسپرانتولوژی «آموزش پژوهی و اسپرانتوپژوهی»– بهار ۱۴۰۴
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 26
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SPERO03_541
تاریخ نمایه سازی: 15 آذر 1404
چکیده مقاله:
ترس مربوط به مدرسه و یا ترس مربوط به خانه ، مدرسه به انحای مختلف ممکن است ترساننده باشد،مانند معلم بد، توقعات زیاد از کودک وعدم پیشرفت تحصیلی . پاسخ دادن درس توسط دانش آموز در کلاس می تواند منبع ترس باشد و غالبا باترس از ضعف کردن همراه است .بالاخره تغییر در وضعیت موجود (مثلاتغییر مدرسه ) بخصوص برای کودکان کمرو می تواند موجب مدرسه هراسی شود. غالبا آنچه مدرسه هراسی به نظرمی آید، در واقع ترس از ترک منزل است . پژوهش حاضر به روش اقدام پژوهی انجام شده است و هدف از آن رفع غیبت های مکرر دانش آموز بده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که دادن بهانه های پزشکی نادرست به دست کودک و فراهم کردن امکان تعلیم خانگی درست خلاف نتیجه موردانتظار، یعنی مراجعه کودک به مدرسه را به بار می آورد. مثل معروف «آنکه ازاسب می افتد باید فورا سوار شود» دردرمان مدرسه هراسی هم بهترین روش را توصیف می کند. اکثر صاحبنظران معتقدند که بهترین درمان برگرداندن کودک به مدرسه در اسرع وقت و به هر وسیله ممکن است . مشخص و رفع کردن علت هراس (مثلا اذیت و آزارسایر کودکان ) البته مفید خواهد بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد قلی زاده
کارشناسی آموزش ابتدایی