تحول در عملکرد معلمان با گذار از آموزش سنتی به الگوهای هوشمند: فرصت ها و خطرات

گذار از الگوهای آموزشی سنتی به محیط های هوشمند، تحولی چشمگیر در نقش و عملکرد معلمان ایجاد کرده است؛ تحولی که هم فرصت هایی برای نوآوری، شخصی سازی یادگیری و کاهش فرسودگی شغلی فراهم می کند و هم خطراتی چون حاشیه روی حرفه ای، وابستگی بیش ازحد به فناوری و چالش های اخلاقی در پی دارد. یافته های بررسی های انجام شده نشان می دهد که معلمانی که موفق به تلفیق هوش مصنوعی در فرآیند تدریس می شوند، نه تنها کارایی آموزشی بیشتری از خود نشان می دهند، بلکه توانمندی های شناختی و حرفه ای آن ها نیز تقویت می گردد. در مقابل، عدم دسترسی به زیرساخت های مناسب، ضعف در آمادگی فناورانه و نگرش منفی به تغییر، موانع اصلی این تحول هستند. همچنین، معلمان در مواجهه با سیستم های هوشمند، نیازمند بازنگری در هویت حرفه ای خود هستند؛ از نقش انتقال دهنده دانش به تسهیل گر یادگیری فعال و تفکر انتقادی. در این راستا، حمایت سیاست گذاران آموزشی، طراحی دوره های آموزشی مبتنی بر شایستگی های دیجیتال و ایجاد فضایی برای یادگیری مشارکتی از جمله راهکارهای کلیدی برای تسهیل این گذار است. بدون چنین پشتوانه ای، هوشمندسازی آموزش ممکن است به جای گسترش عدالت آموزشی، به تشدید شکاف دیجیتال و فرسودگی شغلی بینجامد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی در آموزش ، تحول حرفه ای معلمان ، الگوهای هوشمند یادگیری ، فرصت ها و خطرات فناوری ، فرسودگی شغلی معلمان