تاثیر کمیته های حسابرسی بر رابطه بین دوران تصدی حسابرس و محافظه کاری حسابداری

هدف این پژوهش بررسی تاثیر ویژگی های کمیته های حسابرسی بر رابطه بین دوران تصدی حسابرس و سطح محافظه کاری حسابداری در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. برای این منظور داده های مربوط به شرکت های نمونه طی دوره ی زمانی مشخص (مثلا از سال ۱۳۹۵ تا ۱۴۰۰) گردآوری و با استفاده از روش داده های ترکیبی (Panel Data) و آزمون های لیمر (F-test) و هاسمن (Hausman Test) تحلیل گردید. نتایج نشان می دهد بین ویژگی های کمیته حسابرسی (مانند استقلال و تخصص مالی اعضا) و سطح محافظه کاری رابطه ی معناداری وجود دارد و کمیته های حسابرسی مستقل تر، موجب افزایش محافظه کاری حسابداری می شوند. همچنین مشاهده شد که طول دوران تصدی حسابرس تاثیر دوگانه ای بر میزان محافظه کاری دارد؛ در حالی که دوران تصدی کوتاه ممکن است به دلیل عدم آشنایی کافی منجر به محافظه کاری کمتر شود، دوران تصدی بسیار طولانی نیز به دلیل ایجاد نزدیکی بیش از حد با مدیریت، محافظه کاری را کاهش می دهد. یافته های این پژوهش بیانگر اهمیت نقش نظارت کمیته حسابرسی، به ویژه در تعدیل اثرات منفی احتمالی ناشی از دوران تصدی طولانی حسابرس، در ارتقای کیفیت گزارشگری مالی شرکت ها است.

کلیدواژه ها:

کمیته حسابرسی ، دوران تصدی حسابرس ، محافظه کاری حسابداری ، گزارشگری مالی ، حاکمیت شرکتی.