کاربرد هوش مصنوعی در تشخیص و جبران مشکلات خواندن و نوشتن در پایه اول

با گسترش فناوری های نوین، استفاده از هوش مصنوعی در تشخیص و جبران مشکلات یادگیری به ویژه در حوزه خواندن و نوشتن به یکی از رویکردهای موثر در آموزش ابتدایی تبدیل شده است. دانش آموزان پایه اول به دلیل قرار گرفتن در مرحله آغازین سوادآموزی، بیش از سایر گروه ها در معرض انواع مشکلات خواندن و نوشتن شامل کندخوانی، وارونه خوانی، خطاهای دیداری–شنیداری، و ضعف در رمزگشایی واجی هستند. پژوهش حاضر با هدف تحلیل کاربردهای هوش مصنوعی در شناسایی زودهنگام و جبران این مشکلات انجام شده است. این مطالعه با روش توصیفی–تحلیلی و با بهره گیری از داده های اسنادی، مدل های تشخیص خطا، و تحلیل نمونه های عملی از ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی انجام گرفت. نتایج نشان می دهد که هوش مصنوعی قادر است الگوهای خطای دانش آموزان را در زمان واقعی تحلیل کند، تفاوت های ظریف در ادراک واجی، حافظه دیداری و دیکته نویسی را تشخیص دهد و با تولید تمرین های شخصی سازی شده به تقویت مهارت های سواد پایه کمک نماید. همچنین الگوریتم های پردازش زبان طبیعی و بینایی ماشین می توانند کیفیت نوشتار، فاصله گذاری، تقارن حروف و دقت خواندن را با سرعت و دقت بالاتری نسبت به روش های سنتی تحلیل کنند. بر اساس یافته ها، استفاده هدفمند از سامانه های هوش مصنوعی ضمن کاهش زمان تشخیص، دقت مداخله را افزایش داده و امکان پایش مستمر روند پیشرفت دانش آموزان را فراهم می سازد. بر این اساس، هوش مصنوعی می تواند به عنوان یک ابزار حمایتی موثر در کنار معلمان پایه اول عمل کرده و کیفیت آموزش خواندن و نوشتن را به شکل معناداری ارتقا دهد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، مشکلات خواندن و نوشتن ، سواد پایه ، پایه اول ابتدایی ، تشخیص و مداخله آموزشی