نقش آموزگاران در تربیت اخلاقی و اجتماعی دانش آموزان

تربیت اخلاقی و اجتماعی دانش آموزان از بنیادی ترین وظایف نظام های آموزشی به شمار می رود و نقش آموزگاران در این فرایند، نقشی بی بدیل و چندبعدی است. آموزگاران با برخورداری از موقعیت تاثیرگذار در کلاس درس و ارتباط مستمر با دانش آموزان، نقشی اساسی در شکل دهی به ارزش ها، نگرش ها، الگوهای رفتاری و مهارت های اجتماعی آنان دارند. این تاثیر نه تنها از طریق آموزش مستقیم مفاهیم اخلاقی بلکه به ویژه از طریق الگو بودن، تعامل روزمره، ایجاد فضای امن و حمایت گر و مدیریت عاطفی و رفتاری کلاس اعمال می شود. در تربیت اخلاقی، آموزگار با رفتارهای مبتنی بر صداقت، احترام، عدالت و مهربانی، ارزش ها را درونی می سازد و از طریق موقعیت های واقعی، زمینه عمل اخلاقی را فراهم می کند. در بعد تربیت اجتماعی، معلم نقش تسهیل گر تعاملات سالم، آموزش مهارت های ارتباطی، تقویت همدلی، حل تعارض، مشارکت گروهی و مسئولیت پذیری را بر عهده دارد. همچنین مدیریت کلاس مبتنی بر انضباط مثبت، توجه به نیازهای عاطفی، گوش دادن فعال و تشویق تلاش به جای نتیجه، موجب تقویت عزت نفس و رفتارهای اجتماعی سازنده می شود. این مقاله با رویکردی تحلیلی، ابعاد مختلف این نقش را بررسی کرده و اهمیت جایگاه معلم در شکل گیری شخصیت اخلاقی و اجتماعی نسل آینده را مورد تاکید قرار می دهد. یافته ها نشان می دهد که سرمایه گذاری بر توانمندسازی معلمان و تقویت مهارت های ارتباطی، عاطفی و مدیریتی آنان، یکی از ضروری ترین راهبردها

کلیدواژه ها:

آموزگار ، تربیت اخلاقی ، تربیت اجتماعی ، مهارت های اجتماعی و عاطفی ، الگوپذیری ، انضباط مثبت ، رشد شخصیت ، تعامل معلم و دانش آموز ، ارزش های اخلاقی ، محیط آموزشی حمایت گر.