بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر همدلی در عملکرد حرفه ای معلمان

در دنیای پرشتاب و پیچیده آموزش امروز، نقش معلم تنها به انتقال دانش محدود نمی شود، بلکه شامل برقراری تعاملات انسانی، ارتقای ارتباطات عاطفی و ایفای نقش در رشد اجتماعی و هیجانی دانش آموزان نیز هست. در این میان، همدلی به عنوان یکی از مولفه های کلیدی در روابط انسانی، نقشی تعیین کننده در شکل گیری عملکرد حرفه ای معلمان ایفا می کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر همدلی در بهبود عملکرد حرفه ای معلمان انجام شده است. در این تحقیق، آموزش همدلانه نه تنها به عنوان یک مهارت ارتباطی، بلکه به مثابه رویکردی انسانی و اخلاق مدار برای مدیریت کلاس درس، تعامل با دانش آموزان، همکاران و والدین تحلیل شده است. روش پژوهش توصیفی تحلیلی از نوع نیمه تجربی است که در آن گروهی از معلمان طی یک بازه زمانی مشخص در کارگاه های آموزشی همدلی محور شرکت کردند و عملکرد حرفه ای آنان پیش و پس از مداخله مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته های تحقیق نشان داد که آموزش مبتنی بر همدلی به طور معناداری موجب بهبود شاخص هایی چون تعامل موثر با دانش آموز، کاهش تنش های رفتاری در کلاس، افزایش انگیزه تدریس، رشد حس مسئولیت پذیری و همچنین افزایش ظرفیت تحمل و پذیرش تفاوت ها در معلمان شده است. افزون بر این، شرکت کنندگان در برنامه های آموزش همدلانه، احساس رضایت شغلی و انگیزش درونی بیشتری نسبت به معلمان گروه کنترل گزارش کردند. نتایج این پژوهش ضمن تایید اهمیت آموزش همدلی به عنوان بخش جدایی ناپذیر تربیت حرفه ای معلم، بر لزوم گنجاندن چنین آموزش هایی در برنامه های ضمن خدمت و دوره های تربیت معلم تاکید دارد.این مطالعه می کوشد پلی میان نظریه های روان شناسی اجتماعی و عملکرد عملی معلمان ایجاد کند و ضرورت توجه به ابعاد انسانی آموزش را در نظام های آموزشی گوشزد نماید. در نهایت، یافته ها گویای آن است که ارتقای همدلی در معلمان نه تنها موجب بهبود کیفیت آموزش، بلکه عاملی تاثیرگذار در سلامت روانی و شغلی آنان نیز محسوب می شود.

کلیدواژه ها:

همدلی ، عملکرد حرفه ای ، آموزش معلم ، تعامل انسانی ، انگیزش شغلی ، مدیریت کلاس ، رشد هیجانی معلم ، آموزش ضمن خدمت